Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι με το πέρασμα του χρόνου αλλάζουν, άλλος πολύ, άλλος λίγο. Οι συνθήκες που μεταβάλλονται τους επηρεάζουν. Τους κάνουν να αναθεωρούν, να μετανιώνουν, να ανανεώνονται.
Μόνον οι δογματικοί και οι “ανεγκέφαλοι” – κυριολεκτικά και μεταφορικά- παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Αυτοί που φανατικά προσκολλημένοι στον φανατισμό τους αρνούνται να κοιτάξουν τον τόπο μας που βουλιάζει. Μήπως έτσι διαμορφώνονται και τα κριτήρια για την ανανέωση που έχουν οι τοπικοί μας “άρχοντες”;;
Απόλυτα μονότονος, άχρωμος, προβλέψιμος ο Δήμαρχος ανακοίνωσε τους νέους αντιδημάρχους. Γνωρίζαμε τι θα πει και πώς θα το πει. Ίδιες εκφράσεις ίδιες αποφάσεις και κυρίως αναμενόμενο το περιεχόμενο των όσων είπε.
Απομάκρυνε θεωρώντας “αποτυχημένους” τους Τριαντάφυλλο Παπαδόπουλο, Όλγα Θεοχάρη, Χρήστο Μουρατίδη οι οποίοι με χαμηλούς τόνους, κατέβαλαν φιλότιμες προσπάθειες στις θέσεις που είχαν αναλάβει τον χρόνο που πέρασε και όσο τους επιτράπηκε από το διευθυντήριο.
Διατήρησε τον κ Άκη Λιάμη στην καθαριότητα θεωρώντας τον “επιτυχημένο” χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις καταγγελίες του συλλόγου δημοτικών υπαλλήλων του νομού, ίσως λόγω των πεθερικών του, προσώπων που είναι δημοτικοί υπάλληλοι, αξιολογώντας παράλληλα “τις τακτοποιήσεις” στον χώρο ευθύνης του… Αποτέλεσμα της απόφασης του αυτής ως ντόμινο υπήρξε η διατήρηση του Διονύση Λίτσκα βασικό στέλεχος της προηγούμενης δημοτικής αρχής (για την οποία εκφράστηκε όπως κανείς άλλος δήμαρχος για τους προκατόχους του) στην θέση του, δηλώνοντας έτσι προσχηματικά και την εκτίμηση του στους… “νονούς και υποστηρικτές του”.
Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα του. Αδυνατεί να διαβάσει την νέα πραγματικότητα και να προσαρμοσθεί σε αυτήν. Νομίζει πως βρίσκεται στον σύνδεσμο γουνοποιών τότε που κάθε του κίνηση εύρισκε ανταπόκριση σε ένα διαφορετικό ακροατήριο.
Επαναφέρει τον Ζήση Λάζαρο βασικό στέλεχος της προηγούμενης δημοτικής αρχής (για την οποία εκφράστηκε όπως κανείς άλλος δήμαρχος για τους προκατόχους του) εκτιμώντας μάλλον ιδιαίτερα την παροχή βοήθειας προς το διευθυντήριο, με την διευθέτηση θεμάτων μέσω της δευτεροβάθμιας στην οποία υπηρετούσε ως πρόεδρος…
Κατά τον ίδιο τρόπο αξιοποιεί τον Στυλιανό Φουληρά της προηγούμενης δημοτικής αρχής (για την οποία εκφράστηκε όπως κανείς άλλος δήμαρχος για τους προκατόχους του) χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του!! τα όσα του καταμαρτυρούσε ο άμεσος συνεργάτης του κ Π. Τόσκος για την θητεία του στην ΔΕΥΑΚ!!
Αξιοποιεί τον κ Σάκη Ρήμο αναγνωρίζοντας την συμβολή και σθεναρή στάση του στην απόλυση των νηπιαγωγών του βοηθητικού προσωπικού καθώς και το κλείσιμο των δομών των παιδικών σταθμών;;
Προφανώς, η γενικότερη παιδεία του διευθυντηρίου και ο δογματικός τρόπος των ισορροπιών βάσει των οποίων προσεγγίζουν την πραγματικότητα, αποτελούν τροχοπέδη στην ανανέωση και την ομαλή λειτουργία του δήμου.
.
Δεν είναι τυχαίο που σχεδόν όλες οι δημοτικές αρχές προχωρούν σε αλλαγή και κατατεμαχισμό της ηγεσίας τους. Δεν λειτουργεί μόνον εκτονωτικά στις επιδιώξεις του καθενός ο ψυχολογικός παράγοντας της ανανέωσης, είναι κυρίως η πεποίθηση πως στην νέα κατάσταση μπορεί να ανταποκριθεί μια νέα διευρυμένη ηγεσία.
Δεν κατάλαβαν, δεν έμαθαν, δεν άλλαξαν…
Πόσο νέα και σύγχρονη μπορεί να χαρακτηριστεί μια ηγεσία δύο ατόμων;; Γιατί όταν όλες οι βασικές εξουσίες συγκεντρώνονται σε δύο άτομα τότε κάτι άλλο συμβαίνει!! Όταν ο Δήμαρχος είναι ταυτόχρονα και υπεύθυνος οικονομικών ενώ ταυτόχρονα δίνει στον αντιδήμαρχο προγραμματισμού και την αντιδημαρχία τεχνικών υπηρεσιών τότε αρχίζουν τα πολλά ερωτηματικά… (ιδιαίτερα όταν στην πλειοψηφία υπάρχουν οικονομολόγοι – λογιστές για τον οικονομικό τομέα του δήμου)
Συγχρόνως η ηγεσία αυτή των δύο περιβάλλεται από συνεργάτες που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Δηλαδή το περιβάλλον εξ αντικειμένου αδυνατεί να τους βοηθήσει. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τελικά αποδεικνύονται πολύ κατώτεροι των περιστάσεων; Δεν αντιλαμβάνονται οι συνεργάτες και οι φίλοι του δημάρχου πως αν τον ελαφρύνουν από υποχρεώσεις, τον προστατεύουν. Επιβάλλεται να πάρει τις αναπνοές του, μήπως και δει την κατάσταση με πιο καθαρή ματιά.
Παλαιότερα οι δηλώσεις του κ δημάρχου συνοδεύονταν από ενθουσιώδη σχόλια των στελεχών και ευνοημένων από την διοίκηση του. Κάθε δήλωση του ήταν και ένας νέος θρίαμβος. Εδώ και αρκετό καιρό οι αποφάσεις του συνοδεύονται από ένα ηχηρό σιωπητήριο των συνεργατών και των φίλων του. Και είναι απολύτως λογικό. Όταν δεν τραβά η ομάδα, αλλάζεις τον προπονητή.
Πολύ εύστοχο το άρθρο σας, αυτή είναι η πραγματικότητα που δυστυχώς κανένα άλλο blog δεν βλέπει… Κι αν βλέπει δε μιλάει…
ΣΤΑ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΚΟΙ