Τα κλέφτικα τραγούδια αποτελούν την αποκορύφωση μίας μακράς εξέλιξης της ποιητικής δημιουργίας του Ελληνικου λαού. Στο κλέφτικο τραγούδι, που ἡ δημιουργική άνθησή του απλώνεται σε όλον τον ΙΗ´ αιώνα και στις παραμονές της Επανάστασης του 1821, αποτυπώνεται το αδρὸ και πολεμικό πνεύμα των ορεσίβιων κατοίκων της Ηπείρου, της Ρούμελης και του Μοριά, της Θεσσαλίας, της νοτιοδυτικής Μακεδονίας και της Χαλκιδικης, που ως «κλέφτες» ή «αρματολοὶ» σήκωσαν μαζί με τους νησιώτες μπουρλοτιέρηδες το βάρος και την ευθύνη της εθνικής αποκατάστασης του Ελληνικού Έθνους
Οι κλέφτες με τα κατορθώματά τους, το ήθος και τη συμπεριφορά τους ξεχωρίζουν για την αδάμαστη ανδρεία και την ακατάβλητη ψυχικὴ αντοχή τους. Αυτοὶ σφυρηλάτησαν τη νέα μορφὴ του Έλληνα, του παλληκαριού, που θα αγωνιστεί μέχρι θανάτου, προκειμένου να αναδυθεί μέσα απὸ τους καπνοὺς και τα ερείπια του πολέμου, ματωμένη, αλλὰ πάνοπλη ἡ Ελευθερία.
