ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ – ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ

Παραπληροφόρηση είναι η σκόπιμη διάδοση ψεύτικων ειδήσεων που στόχο έχει να οδηγηθεί η κοινή γνώμη προς ορισμένη κατεύθυνση , για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων.


Υπάρχουν πανίσχυροι φορείς οικονομικών συμφερόντων, οι οποίοι δεν επιτρέπουν στο δημοσιογράφο να ενημερώνει αντικειμενικά, παρουσιάζοντας μόνο αυτά που είναι αρεστά στους αναγνώστες. Διογκώνουν ή υπερτονίζουν ένα γεγονός μόνο και μόνο για να εξάπτουν το ενδιαφέρον του κοινού, αποβλέποντας στη μη ενημέρωσή
του. Μέσω της διαφήμισης, επιδιώκουν την αύξηση των πωλήσεων, καθώς μετατρέπουν τον Τύπο από υπηρεσία πληροφόρησης σε κερδοφόρα επιχείρηση.
Τα πολιτικά κόμματα εκμεταλλεύονται με φανατισμό την ανάγκη των πολιτών για ενημέρωση, υποδουλώνοντας τα Μ.Μ.Ε. στο ανέντιμο κυνήγι της εξουσίας.
Διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, προβάλλουν σκόπιμα κάποιες ειδήσεις, ενώ αποκρύπτουν άλλες, προβαίνουν σε δυσφημιστικές αποκαλύψεις σε βάρος των πολιτικών τους ανταγωνιστών, παραμορφώνουν τον Τύπο, μετατρέποντάς τον σε άκριτο κομματικό όργανο.
Ξενοκίνητα κέντρα επιβολής, αποβλέποντας στην πρόκληση γενικής αναστάτωσης και στον κλονισμό της εμπιστοσύνης του πολίτη στους θεσμούς και στην ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις, γύρω από τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα στο εσωτερικό της.


Καθόλου ευκαταφρόνητο δεν είναι το γεγονός της αδιαφορίας και της παθητικοποίησης του σύγχρονου ανθρώπου. Οι αυξημένες του υποχρεώσεις, δεν του αφήνουν περιθώριο για ενασχόληση με τα κοινά.

Το ενδιαφέρον μιας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, να ασχολείται με την ιδιωτική ζωή επωνύμων και ανωνύμων, για να ξεχάσουν τα δικά τους προβλήματα. Δυστυχώς, αυτό είναι απόρροια έλλεψης ολοκληρωμένης και ανθρωποκεντρικής παιδείας.

Δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε και την έλλειψη δημοσιογραφικής δεοντολογίας, καθώς επικεντρώνεται στην προσωπική ανάδειξη, στον καριερισμό, αδιαφορώντας για την ορθή ενημέρωση και για την επαγγελματική ακεραιότητα. Τα Μ.Μ.Ε. χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα με απώτερο και μοναδικό σκοπό την ακροαματικότητα και τη θεαματικότητα, παρουσιάζοντας το ασήμαντο, το αδιάκριτο, το ηθικά και κοινωνικά απαγορευμένο και αυτό γιατί; Για την επιβίωση σε ένα διαρκές, έντονο ανταγωνιστικό περιβάλλον.


Ας αφυπνιστούμε, λοιπόν και ας ενστερνιστούμε το προφανές: Το πόσο σημαντική αφενός είναι η πνευματική καλλιέργεια και η κριτική σκέψη και αφετέρου η εφαρμογή του κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας!

Κοινοποίησε:

Σχετικές δημοσιεύσεις