Για την αποκατάσταση της αλήθειας και για όσα ψευδή, κακόβουλα ή γραφικά ακούγονται και γράφονται επανειλημμένα, σχετικά με την υπόθεση του κυπέλλου της Π.Α.Ε. Καστοριάς διευκρινίζω τα εξής:
• Δεν υπάρχει περίπτωση κατάσχεσης ή παράνομης κατακράτησης του κυπέλλου ή άλλου υλικού της ομάδας εκ μέρους μου. Αντίθετα είμαι ο μόνος που ενδιαφέρθηκε να διασώσει όσα αντικείμενα υπήρχαν στα γραφεία της Κυπελλούχου ομάδας, χωρίς την δυνατότητα να παραδώσω οποιοδήποτε αντικείμενο σε οποιονδήποτε παρά μόνο με δικαστική εντολή.
• Την άνοιξη του 1997 παρά τις συνεχείς έγγραφες, προφορικές αλλά και τηλεοπτικές εκκλήσεις μας προς την τότε διοίκηση της ομάδας, τον τότε Δήμαρχο Καστοριάς κ. Παπουλίδη Δημήτριο, το δημοτικό συμβούλιο και κάθε ενδιαφερόμενο, να παραλάβει τα πράγματα προκειμένου να εκκενωθεί ο χώρος των γραφείων ιδιοκτησίας του αείμνηστου πατρός μου κατόπιν δικαστικής αποφάσεως, ΟΥΔΕΙΣ (επαναλαμβάνω ΟΥΔΕΙΣ) ενδιαφέρθηκε. Ο πιθανός λόγος ευνόητος. Πολλοί εμπλεκόμενοι επιθυμούσαν τον υποβιβασμό της ομάδας στην Δ’ εθνική, την διάλυση της ΠΑΕ και την παραγραφή των χρεών που δημιούργησαν σε δεκάδες συνεργάτες και προμηθευτές και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη της φύλαξης των κινητών πραγμάτων που καταλάμβαναν χώρο 70 τμ.
• Παρ΄ όλα αυτά για να διευκολύνω την απελευθέρωση των γραφείων και ενώπιον του κινδύνου να καταλήξει στα σκουπίδια το υλικό της ομάδας, θεώρησα χρέος μου (απέναντι στην κοινωνία της Καστοριάς, τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν και στους αγνούς φιλάθλους) την διάσωση του και ορίστηκα, εξ ανάγκης εγώ, φύλακας και μεσεγγυούχος με δικαστική απόφαση. Ουδέποτε μπορούσα να φανταστώ ότι η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει δεκαετίες και θα επωμιστώ το σημαντικότατο κόστος φύλαξης τους, όλα αυτά τα χρόνια, πολλώ δε μάλλον ότι θα τυγχάνω θύμα δυσφήμησης και προσωπικών επιθέσεων για την υπηρεσία που εκ του νόμου μου ανατέθηκε.
• Ως εκ τούτου δεν επιτρέπω σε κανέναν “παράγοντα” να με συκοφαντεί για να κερδίσει μερικά λεπτά δημοσιότητας ή λίγα like, ούτε σε αυτοδιοικητικούς, να μου ασκούν ψυχολογική πίεση ώστε να διαπράξω, ενδεχομένως, έκνομες ενέργειες.
• Αντιπαρέρχομαι με αδιαφορία τους καιροσκοπικούς υπαινιγμούς που συσχετίζουν το θέμα της ομάδας με μια παροδική δημόσια θέση που κατέχω τώρα, παραβλέποντας την υπερτριαντάχρονη συνεπή επαγγελματική, επιστημονική και ακαδημαϊκή μου πορεία. Οι απόψεις μου είναι σταθερές, τα δικαιώματα μου αδιαπραγμάτευτα και οι αποφάσεις μου δεν εκβιάζονται από κανένα.
• Στηρίζω ανεπιφύλακτα εδώ και χρόνια την ιδέα των κ.κ. Μπάτου, Χατζητιμοθέου, Μορφίδη και άλλων αποδεδειγμένα ανιδιοτελών φίλων της ομάδας για δημιουργία μόνιμου εκθεσιακού χώρου – μουσείου αφιερωμένου στην Κυπελλούχο.
• Το γεγονός ότι ο νυν Δήμαρχος Καστοριάς κ. Κορεντσίδης Ιωάννης, εκφράζοντας την θέληση όλων των πολιτών της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς, θεωρεί ότι εξαντλεί την τιμή προς την ιστορία της ομάδας με την τοποθέτηση ομοιώματος του Κυπέλλου σε προθήκη για να “φωτογραφίζονται όλοι οι πολίτες της Καστοριάς, αλλά και οι επισκέπτες της”, με ξεπερνά και ειλικρινέστατα με απελευθερώνει.
• Κρατώ στην καρδιά μου τις ανεπανάληπτες στιγμές χαράς και υπερηφάνειας που ζήσαμε και μοιράζομαι τις αναμνήσεις μου από τον τελικό.
• Σέβομαι ευλαβικά την κείμενη νομοθεσία και τηρώ αυστηρά τις αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης στην οποία τρέφω απεριόριστο σεβασμό και εμπιστοσύνη. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που δεν δύναμαι να πράξω κατά βούληση σχετικά με τα αντικείμενα της Π.Α.Ε. , παρά μόνο κατόπιν σχετικής δικαστικής αποφάσεως.
Τούτων δοθέντων, απαιτώ όλους όσοι προέβησαν σε ψευδή ή κακόβουλα σχόλια, δολίως ή από αμέλεια να ανασκευάσουν δημόσια, ειδάλλως επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου και θα προβώ στις απαραίτητες δικαστικές ενέργειες για την αποκατάσταση της αλήθειας, της τιμής και της υπόληψης μου.