Λόγω της υπερίσχυσης του υλιστικού πνεύματος στην εποχή μας, παρεμποδίζονται οι πνευματικές δραστηριότητες. Η πνευματική μονομέρεια περιορίζει τα ενδιαφέροντα και τις επιλογές.
Το άγχος και ο εξοντωτικός ρυθμός ζωής, οδηγούν σε επιλογές όχι και τόσο γνήσιας ψυχαγωγίας, λόγω του αισθήματος εκτόνωσης που προκαλείται. Το λανθασμένο σερβίρισμα της ψυχαγωγίας από τα ΜΜΕ για την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων.
Η συνεχής προβολή της υποκουλτούρας, δεν αφήνει περιθώρια ποιοτικών επιλογών. Η έλλειψη ερεθισμάτων και κινήτρων για ποιοτική ψυχαγωγία, λόγω απουσίας της κρατικής μέριμνας για δημιουργία ψυχαγωγικών χώρων. Το γενικότερο πνεύμα μιμητισμού και ξενομανίας, καθώς και η υποβάθμιση του ανθρώπου ως αξίας, με χαρακτηριστικά την εξαχρείωση, την επικοινωνιακή κρίση και την αποπνευματοποίηση.
Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα την κατασπατάληση πολύτιμου χρόνου, την κρίση ηθικών αξιών, την απομόνωση και την αποξένωση των ανθρώπων. Την καταδυνάστευσή του από τα πάθη και τις αδυναμίες του. Το ψυχικό κενό, την
απογοήτευση, αλλά πολλές φορές και την απόγνωση. Είναι ολοφάνερη και η ανεπανόρθωτη φθορά της σωματικής και ψυχικής υγείας, όπως και τα οικονομικά προβλήματα και αδιέξοδα που προκαλούνται.
