Ως γνωστόν, το φαινόμενο του τουρισμού έχει μεγάλη σημασία, ιδιαίτερα για τις
τουριστικές χώρες, όπως και η δική μας, λειτουργώντας τόσο θετικά όσο και
αρνητικά.
Αναφερόμενοι, αρχικά, στα οφέλη του τουρισμού, μπορούμε να κάνουμε λόγο για
αύξηση της κατανάλωσης, εισροή χρήματος, δημιουργία νέων επαγγελμάτων και
έργων υποδομής για την αποδοχή τουρισμού, ανάπτυξη βιομηχανίας και εμπορίου,
μείωση της ανεργίας.
Πραγματοποιείται πολιτιστική ανταλλαγή, καθώς ερχόμαστε σε επαφή με ήθη,
έθιμα, παραδόσεις και την κουλτούρα άλλων λαών, διευρύνονται οι πνευματικοί
μας ορίζοντες και ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς παίρνουν νέα μορφή.
Αποκτώνται νέες εμπειρίες και βιώματα, γεγονός που οδηγεί στον απεγκλωβισμό
από την καθημερινή μας ρουτίνα και στην ψυχική μας ανάταση.
Οι τουρίστες θαυμάζουν τη χώρα και τον πολιτισμό της, γνωρίζουν τις φυσικές
ομορφιές της και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Γίνεται διακίνηση ιδεών,
διαμορφώνεται διεθνιστική συνείδηση, γίνονται πρεσβευτές του πολιτισμού μας σε
όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το κύρος της χώρας.
Από την άλλη, οι συνέπειες μπορεί να μην είναι και τόσο ενθαρρυντικές για τη
χώρα μας. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αλλοίωσης του εθνικού μας στοιχείου,
προσβολής των ηθών, των εθίμων και της γλώσσας μας, καλλιέργειας ξενομανίας.
Ωστόσο, η αρνητική και αρκετές φορές απρεπής συμπεριφορά των τουριστών,
μπορεί να καταστεί αιτία εθνικισμού και ξενοφοβίας από τους γηγενείς
πληθυσμούς.
Δεν είναι λίγες οι φορές της αύξησης των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων με
σκοπό την κερδοσκοπία. Τμήμα του πληθυσμού στρέφεται σε τουριστικά
επαγγέλματα, γεγονός που οδηγεί στην εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα, αλλά
αποτελεί και μια πρόσκαιρη και ασταθή απασχόληση.
Λόγω της υπεραξιοποίησης, παρατηρούνται καταστροφές της φυσικής ομορφιάς
και του περιβάλλοντος, αλλά και ρύπανση και μόλυνση ένεκα της συσσώρευσης
τεράστιων μαζών σε συγκεκριμένους χώρους σε συγκεκριμένα διαστήματα.
