Στις 14 Φεβρουαρίου 1884, γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας, σημερινό Μπουργκάς της Βουλγαρίας, ο Κώστας Βάρναλης, ένας ποιητής που έγραψε τη δική του ιστορία στο χώρο των γραμμάτων της χώρας μας.
Ο Βάρναλης υπήρξε, εκτός από ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, διηγηματογράφος, χρονογράφος καθώς και μεταφραστής με πλούσιο έργο. Δείγμα της αγάπης του για το γράψιμο είναι ότι ασχολήθηκε μέχρι και με συγγραφή ταξιδιωτικών εντυπώσεων. Φοίτησε σε σχολεία της Φιλιππούπολης και στη συνέχεια μετακόμισε στην Ελλάδα όπου φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1909 εργάστηκε ως δάσκαλος ενώ το 1920 πήγε στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης για μεταπτυχιακές σπουδές. Στο Παρίσι έμεινε για δύο χρόνια και ύστερα επέστρεψε στην Ελλάδα. Το 1925, ελέω δικτατορίας Πάγκαλου, απώλεσε τη θέση του στην εκπαίδευση λόγων των μαρξιστικών-κομμουνιστικών του πεποιθήσεων. Έτσι αναγκάστηκε να αλλάξει χώρο εργασίας και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία καθώς και με τη μετάφραση Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και ποιητών όπως Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Μολιέρο.
Τα πρώτα του έργα χαρακτηρίστηκαν από ορμή και διονυσιακό πάθος, κάτι που δεν ήταν συνηθισμένο στην ελληνική ποίηση. Αργότερα, επηρεαζόμενος από τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, στράφηκε σε μηνύματα με πιο έντονο πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Γενικά ήταν στρατευμένος στην Αριστερά και υπηρέτησε με πάθος τις αρχές και την ιδεολογία του. Η ποίησή του και γενικά το έργο του μιλούσε άμεσα στις καρδιές των απλών ανθρώπων χάρη στο αστείρευτο ταλέντο του με συνέπεια να γίνει ευρέως αποδεκτό από το λαό.
Μερικά από τα έργα του είναι:
• Η ποιητική συλλογή «Κηρήθρες» (1905)
• «Το φως που καίει» (1922)
• «Ο λαός των μουνούχων» (1923), συλλογή αφηγημάτων
• «Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική» (1925), κριτικό δοκίμιο
• «Σκλάβοι πολιορκημένοι» (1927)
• «Η αληθινή απολογία του Σωκράτη» (1931)
• «Ζωντανοί άνθρωπο» (1939)
• «Εκλογή από το έργο του» (1944)
• «Άνθρωποι» (1958)
• «Ελεύθερος κόσμος» (1965)
• «Δώδεκα διαλεχτά παραμύθια» (1972) και πολλά ακόμα
Εννοείται, φυσικά, ότι μια παράθεση της συνολικής εργογραφίας του ή ακόμα και μια ανάλυση κάποιου συγκεκριμένου έργου, ξεφεύγει από τα όρια του παρόντος άρθρου. Αναμφιβόλως, από τις κορυφαίες στιγμές στην πορεία του ήταν η 29η Απριλίου 1959 όταν ανακοινώθηκε πως συμπεριλαμβανόταν στους νικητές του Βραβείου «Λένιν» για τη συμβολή του στον παγκόσμιο αγώνα για την ειρήνη.
Ένα ποίημά του Ισίδωρου Καρδερίνη επ’ ευκαιρίας της γέννησης του σπουδαίου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη.
Ποιητής, Μυθιστοριογράφος, Αρθρογράφος
.
