Πέρασαν μόλις εκατό χρόνια από τον μεγάλο ξεριζωμό αφού χάθηκαν πατρίδες χιλιάδων χρόνων, με έναν μοναδικό πολιτισμό που άντεξε στο διάβα των αιώνων πολλές και διάφορες βαρβαρικές προκλήσεις, αλλά δυστυχώς καταστράφηκε τόσο άδοξα και ανεπάντεχα, κυρίως, λόγω της καταραμένης διχόνοιας και του συνδρόμου ΄΄ να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ΄΄ που μας ακολουθεί ακόμη και σήμερα.
Ήταν καλοκαίρι του 1966 όταν ως μαθητής της τελευταίας τάξης του γυμνασίου συνοδεύσαμε μαζί με την μητέρα μου, την θεία μου Καλλιόπη και την φίλη της Ευαγγελία για διακοπές στην Νέα Φώκαια. Το ταξίδι φυσικά με λεωφορείο και ο δρόμος για την Χαλκιδική σε αρκετά σημεία ακόμη χωματόδρομος. Καταλύσαμε σε ένα σπίτι δίπλα στο κύμα, που ήταν παλιά κατοικία ψαράδων, με τον απαραίτητο εξοπλισμό για παραθέριση των απαιτήσεων της δεκαετίες του ‘ 60. Μου είχαν κάνει τότε εντύπωση στην στάση μας στη Θεσσαλονίκη για να αλλάξουμε συγκοινωνία, οι αναρτημένες στα περίπτεραεφημερίδες που αναφέρονταν στις κινητοποιήσεις των κομμάτων στην Αθήνα, όπου μάλιστα μια είχε κηλιδώσει το εξώφυλλό της με σταγόνες αίματος. Πριν τρία χρόνια είχε προηγηθεί η δολοφονία Λαμπράκη και οι σκοτεινές δυνάμεις και τα σκοτεινά κέντρα αλώνιζαν αφού ποδηγετούσαν ακόμη και φιλειρηνικά κινήματα όπως το CNDτου Μπερνάρτ Ρασέλ.
Ήταν η εποχή που αριστερά έπαιρνε την εκδίκησή της και δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την ιδεολογική της ηγεμονία. Ήταν η ίδια νοοτροπία που επικρατούσε το ΄΄22 στην Μικρά Ασία (όταν συμπαραστέκονταν στον Λένιν, ο οποίος στήριζε τον Κεμάλ ως λαϊκό αγωνιστή αφού πολεμούσε τον Σουλτάνο) όπου μοίραζαν προκηρύξεις στους Έλληνες στρατιώτες με ποταπά επιχειρήματα ώστε να κάμψουν το ηθικό τους. (Το σύνδρομο της διχόνοιας).
Η Κυρία Ευαγγελία Τουτουντζή ήταν μια Μικρασιάτισσα Σμυρνιά πολύ μορφωμένη, την οποία η θεία μου Καλλιόπη αποκαλούσε περιπαιχτικά ΄΄ Σταυρόλεξο΄΄. Αυτό διότι είχε πάρα πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Εμένα μου είχαν κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση τα γεγονότα που μου διηγούνταν σχετικά με την μικρασιατική καταστροφή τον ξεριζωμό και την στάση των μεγάλων δυνάμεων, που πολύ αργότερα κατανόησα την αξία και επιρροή των διηγήσεών της στην διαμόρφωση και αξιολόγηση της ιστορικής αυτής μνήμης.
Τέτοιοι άνθρωποι όπως η κ. Ευαγγελία ήρθαν τότε πολλοί στην ελεύθερη Ελλάδα. Οι περισσότεροι θα παραμείνουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Αυτοί οι άνθρωποι καταστράφηκαν έζησαν την προσφυγιά έχασαν τις περιουσίες τους. Συνάμα όμως έφεραν μαζί τους τις γνώσεις τον πολιτισμό και ένα σωρό άλλες αξίες και συνήθειες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη μιας κατεστραμμένης Ελλάδας από τους πολέμους και τις εμφύλιες διαμάχες.
Η χώρα μας, όσα στραβά και ανάποδα να της καταλογίζομε, παραμένει όρθια και νεωτερική, είναι σε πολλούς τομείς ηγέτιδα στα βαλκάνια, έχει μια πολύ θετική εικόνα στο διεθνές περιβάλλον, αρκεί εμείς εδώ, οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, να μην διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο, να μην θεωρούμε ότι για όλα φταίνε οι άλλοι και όχι εμείς οι ίδιοι, να αποκτήσουμε περισσότερο αυτογνωσία, να μην κάνουμε τον ξερόλα, και κυρίως να στηρίζουμε το σπίτι μας για να μην πέσει και μας πλακώσει.
Σε ένα τόσο περιορισμένο άρθρο αφιερωμένο στις ΟΧΙ χαμένες αλλά ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ πατρίδες, δεν μπορούμε να αναφερθούμε σε όλους όσους πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα της Μικράς Ασίας του Πόντου και όπου αλλού πολεμήθηκε και διώχθηκε ο Ελληνισμός. Εκείνο όμως που μπορούμε να συνοψίσουμε είναι ότι : Κρατάμε τις μνήμες μας, δεν ξεχνούμε,διεκδικούμε.
Είμαστε σε εγρήγορση δεν επαναπαυόμαστε και κυρίως να μην πέσουμε στα δίχτυα της διχόνοιας. Όταν πρόκειται για το σπίτι μας τον τόπο μας την ΠΑΤΡΙΔΑ μας παραμερίζουμε τις διαφορές μας και την υπερασπιζόμαστε, όπως έκανε Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ όταν ο κυβερνήτης Στεργιάδης την σκαπούλαρε.
Patriam amamus dum spiramus έλεγαν οι Λατίνοι. Καθότι εάν αγαπάς και υπερασπίζεσαι την οικογένειά σου και το σπίτι σου, θα πρέπει το ίδιο να κάνεις για τον τόπο σου και την πατρίδα σου. Διαφορετικά οι βάρβαροι θα σε αφανίσουν.
