Το πραγματικό όνομα του καπετάν Φούφα ήταν Ζαχαρίας Παπαδιάς. Γεννήθηκε το 1876 στο Πλατανάκι της Αρκαδίας και εισήλθε στην τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία το 1906 έχοντας το βαθμό του ανθυπολοχαγού του Ελληνικού στρατού.
Η περιοχή δράσης του ήταν το όρος Βίτσι και τα γύρω χωριά.
Η πρώτη νίκη ήρθε τον Μάρτιο του 1906 στην περιοχή Κορεστίων όταν απέκρουσε τουρκική επίθεση 250 ανδρών. Στις 31 Ιουλίου 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα στις 10 Απριλίου 1907 ξαναμπαίνει στην Μακεδονία επικεφαλής 35 ανδρών έχοντας ως προορισμό και πάλι το Βίτσι.
Τη νύχτα της 11ης Μαΐου ο Καπετάν Φούφας εξαπέλυσε επίθεση εναντίον σώματος κομιτατζήδων που βρισκόταν εγκατεστημένο στο χωριό Παλαιοχώρι. Στην μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκε μαζί με τέσσερις συντρόφους του.
Το 1932 σε ένδειξης τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον Μακεδονομάχο, το χωριό Παλαιοχώρι μετονομάστηκε σε Φούφας.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού, βρίσκεται ένα ενοποιημένο μνημείο το οποίο περιλαμβάνει πλάκα προς τιμήν των φονευθέντων από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες Μακεδονομάχους, προτομή του Καπετάν Φούφα και μνημείο υπέρ των πεσόντων για την Μακεδονία στους πολεμικούς αγώνες του 20ου αιώνα.
Η πλάκα είναι λιτή και γράφει:
ΖΑΧΑΡΗΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ ή ΠΑΠΑΔΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΟΥΦΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΤΗΣ.
ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΚΟΡΔΑΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΔΕΛΗΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ.
ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΤΗΝ 11 ΜΑΪΟΥ 1907 ΕΝ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΩ ΥΠΟ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΩΝ
Το οίκημα, όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο Μακεδονομάχος Ζαχαρίας Φούφας καταρρέει, αν και κρίθηκε διατηρητέο.
Ένα επιβλητικό κτίριο του 1890 δεσπόζει στην πλατεία του χωριού, το οποίο από Παλαιοχώρι μετονομάστηκε σε Φούφα το 1932, προς τιμή του ήρωα, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της κοινότητος.
Άγνωστη είναι στους πολλούς η σύγκρουση Ελλήνων και Βουλγάρων κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα και των ηρώων που έπεσαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, η οποία βρισκόταν ακόμη υπό τον οθωμανικό ζυγό. Από την μία η βουλγαρική τρομοκρατία μετά τον ατυχή ελληνοτουρκικόπόλεμο του 1897, από την άλλη Γάλλοι και Αυστριακοί που εποφθαλμιούσαν την Θεσσαλονίκη, ενώ οι Ρώσοι πιστοί στον πανσλαβισμό στήριζαν τις ομάδες των βούλγαρων κομιτατζήδων.
Επαναστατημένοι Kρήτες, αξιωματικοί της Σχολής Eυελπίδων αισθανόμενοι το βάρος της κληρονομιάς του ΄21, άνδρες που αδιαφορούσαν για την ζωή τους, ήταν οι εθελοντές που ανέλαβαν τον δεύτερο απελευθερωτικό αγώνα. Ο ανθυπολοχαγός Ζαχαρίας Παπαδάς ή καπετάν Φούφας ή Ανδρούτσος από την Αρκαδία έφτασε στην δυτική Μακεδονία το 1906. Η δράση του εκτεινόταν στην ευρύτερη περιοχή Βιτσίου – Φλώρινας – Περιστερίου.
