Ο ΔΙΚΌΣ ΜΑΣ ΆΓΙΟΣ Ο Πατροκοσμάς δεν είναι άλλος ένας άγιος του Ορθόδοξου Εορτολογίου. Είναι κάτι σαν πρόγονος, σα συγγενής. Είμαστε οι κληρονόμοι των κόπων και των διδαχών του φτωχού καλόγερου από την Αιτωλία.
Δεν του κάναμε χώρο μόνο στη θρησκεία, τον φιλοξενήσαμε στα σπίτια μας τον εντάξαμε στη λαογραφία μας.
“…Όργανον θείον και δοχείον πολύτιμον……. τοις πιστοίς υφηγούμενος όθεν το σο κηρύγματι, Ήπειρος απασα, Μακεδονία και νήσοι, θεοπρεπώς εκπαιδευθησαν” – απόστιχο εσπερινού Άγιε Κοσμά πρέσβευε υπέρ ημών(Σημερινές φωτογραφίες από το μοναστήρι – τάφο του Αγ. Κοσμά στο Κολικόντασι)
(Σημερινές φωτογραφίες από το μοναστήρι – τάφο του Αγ. Κοσμά στο Κολικόντασι)
από F/B Λεωνίδας Παππάς
Στο χωριό Κολικόντασι της Βορείου Ηπείρου βρίσκεται η Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου στον περίβολο της οποίας διατηρείται ο τάφος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Όταν αυτό ήρθε στην δημοσιότητα το έτος 1984 από τον καθηγητή κ. Παναγιώτη Χριστόπουλο,που επισκέφθηκε τον ιερό χώρο με ειδική άδεια του τότε καθεστώτος της Αλβανίας, μου δημιουργήθηκε μια απορία που σήμερα εξομολογούμε.
Δεν μπορούσα να εξηγήσω πώς το άθεο καθεστώς του Εμβέρ Χότζα, που δεν άφησε ίχνος Χριστιανικό στην ταλαιπωρημένη Βόρειο Ήπειρο, επέτρεψε την διατήρηση της Μονής και του τάφου του Εθναποστόλου Κοσμά του Αιτωλού.
Η απορία μου αυτή λύθηκε πρόσφατα όταν ένας νέος Βορειοηπειρώτης, ο κ. Χρήστος Μήτρος από το Φίερι, γειτονική με το Κολικόντασι πόλη, ήρθε κοντά μας και ζήτησε να βαπτιστεί Χριστιανός Ορθόδοξος. Όταν μου εξήγησε τα σχετικά με τον τόπο της καταγωγής του, τον ρώτησα αν γνώριζε κάτι σχετικό με την απορία που είχα. Ο νέος με βουρκωμένα μάτια άφησε τον λογισμό του ελεύθερο και μου διήγηθηκε τα εξής θαυμαστά.
«Όταν το 1968 με νόμο του Αλβανικού κράτους απαγορεύθηκε κάθε θρησκευτική εκδήλωση, ήρθε διαταγή απο τα Τίρανα να γκρεμισθούν οι Εκκλησίες και να εξαφανισθούν οι Σταυροί από τους Χριστιανικούς τάφους.
Ο τότε αστυνομικός διοικητής του Φίερι πήρε μαζί του το αρμόδιο συνεργείο και πήγαν στο Μοναστήρι προκειμένου να το εξαφανίσουν. Γνωρίζοντας μάλιστα την ευλάβεια των Ελλήνων πρός τον άγιο Κοσμά, έδωσε εντολή να ξεκινήσει το έργο της κατεδαφίσεως από τον τάφο του αγίου, όπως αναφέρει το pentapostagma.
Όταν όμως οι εργάτες έδωσαν το πρώτο κτύπημα στο ιερό μνημείο τότε μια δυνατή βουή έσπασε την ησυχία του χώρου και μια μεγάλη λάμψη σαν φωτιά ξεπήδησε μέσα από τον τάφο του πατρό-Κοσμά. Έντρομοι οι παριστάμενοι ετράπησαν σε φυγή και δεν επανήλθαν παρά τις απειλές των Τιράνων και την «καθησυχαστική» δήλωση του καθεστώτος πως δήθεν, εξερράγη ξεχασμένη από τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο βόμβα!».
Έτσι δεν βεβηλώθηκε ο τάφος του αγίου Κοσμά, όπως και τα χαριτόβρυτα Λείψανά του,που παρέμειναν εκεί βάλσαμο στις πληγές των Χριστιανών και ελπίδα πως… “Θα ρθει το ποθούμενο”.
Αρχιμ.Τιμόθεος Ηλιάκης
