Το ότι δεν μπήκε καλά στη νέα της θητεία η κυβέρνηση είναι γνωστό. Το ότι δεν της έτυχαν λίγα και αυτό είναι γνωστό, αν και κάποια δυσάρεστα γεγονότα ήταν εντελώς προβλέψιμα και αναμενόμενα. Δηλαδή όλοι γνωρίζουμε πως το καλοκαίρι η πατρίδα μας δοκιμάζεται από τις πυρκαγιές.
Ίσως, λόγω των θερινών διακοπών και μιας πολύ καλής τουριστικής περιόδου—που και σε αυτή δεν έλειψαν τα προβλήματα—η κυβέρνηση πολιτικά να μην καταβάλει κάποιο σημαντικό πολιτικό κόστος για τις καλοκαιρινές αβελτηρίες της. Άλλωστε, ποιος θα το εισπράξει; Αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Αυτή η εικόνα όμως, αν τείνει να λάβει μόνιμα χαρακτηριστικά, μπορεί να δημιουργήσει μια κατάσταση που δύσκολα θα καταστεί αναστρέψιμη. Και σε αυτές τις περιπτώσεις και οι πεθαμένοι ζωντανεύουν. Τα παραδείγματα πολλά.
Αυτός που πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του είναι ο πρωθυπουργός. Να βγει μπροστά, όπως έχει κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα, για να αλλάξει αυτό το δυσάρεστο—είμαι μετριοπαθής στον χαρακτηρισμό—πολιτικό κλίμα. Διαφορετικά στις περιφερειακές εκλογές μπορεί να βρεθεί μπροστά εκπλήξεις, που δε θα τις έλεγα ευχάριστες.
Το καλύτερο σενάριο για την κυβέρνηση είναι το νέο, μετά τις εκλογές, κυβερνητικό σχήμα να θέλει τον χρόνο του για να αποδώσει. Ακούγεται λογικό, υπό την προϋπόθεση πως αυτός ο χρόνος ήδη τρέχει και αρχίζει να εξαντλείται. Οι πολίτες, κυρίως στο μέτωπο της ακρίβειας, απαιτούν δραστικές παρεμβάσεις. Και πάλι το παιχνίδι παίζεται στην Οικονομία.
Στην τσέπη των πολιτών αρχίζει και τελειώνει το παιχνίδι της πολιτικής σε όλον τον κόσμο, υπό μια αυστηρή προϋπόθεση. Την κυβέρνηση δε θα την έχει πάρει ανεπιστρεπτί η «κάτω βόλτα». Σε αυτήν την περίπτωση ό,τι και να λέει, ό,τι και να κάνει, όσα λεφτά και να μοιράζει, δε θα αγγίζουν κανένα. Και εδώ τα παραδείγματα είναι πολλά.
Αυτή η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός διακρίνονται για το μεταρρυθμιστικό προφίλ τους. Αυτό είναι το όπλο τους. Ας το χρησιμοποιήσουν αμέσως. Υποθέτω πως οι υπουργοί επεξεργάζονται τα σχετικά νομοσχέδια και μέσα στον Σεπτέμβριο θα έρθουν στη Βουλή προς ψήφιση. Κάπως έτσι βλέπω τη φυγή προς τα εμπρός.
Το γεγονός πως δεν υπάρχει αξιωματική αντιπολίτευση προφανώς και δε βοηθά την κυβέρνηση. Όταν δεν υπάρχει ο ένας πόλος και ο άλλος αποσυσπειρώνεται. Χαλαρώνει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη νέα του ηγεσία, θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να βρει τον βηματισμό του, αν τον βρει, κάτι που αποσταθεροποιεί την κεντρική πολιτική σκηνή. Το κενό πάντα κάποιος έρχεται να το καλύψει και στην περίπτωσή μας το ερώτημα είναι αν αυτό μπορεί να το πράξει το ΠΑΣΟΚ.
Πάντως, ο πρωθυπουργός αμέσως θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων, γιατί έξω μπορεί να πάμε καλά, όμως μέσα θέλει πολλή και αποτελεσματική δουλειά με καλό συντονισμό.
