Την παραίτηση του υπέβαλλε ο Πρόεδρος της Τοπικής κοινότητας Πολυκάρπης κ Παπαβασιλείου Αθανάσιος με μια μακροσκελή επιστολή καταγγέλλοντας την απραξία του Δήμου Καστοριάς και την αδυναμία ή άρνηση αντιμετώπισης των προβλημάτων.
Ο κ Παπαβασιλείου αναφέρει ότι “η απόφασή μου αυτή δεν αποτελεί φυγή αλλά στηρίζεται σε καθαρά πολιτικούς λόγους οι αρχές και η αξιοπρέπειά μου δεν μου επιτρέπουν να συνεχίσω να βρίσκομαι σε αυτήν την θέση” ομολογεί πως πίστεψε ότι: “θα υπήρχε δίκαιη κατανομή στις υπηρεσίες και τα έργα σε όλες τις τοπικές κοινότητες και τα χωριά μας δεν θα έμοιαζαν εγκαταλελειμμένα δυστυχώς”…
Υπογραμίζει ότι: “από την πρώτη κιόλας χρόνια η νέα δημοτική αρχή επέλεξε να κλείσει τον παιδικό σταθμό Πολυκάρπης να αυξήσει τα δημοτικά τέλη στο χωριό μας η αύξηση αγγίζει το 80% να επιβάλει τέλη κοιμητηρίων και να γίνει υποβάθμιση του δημοτικού σχολείου μας δεν είναι στην αρμοδιότητα του δήμου η απάντηση σε ερώτημα μας ο ρόλος και οι αρμοδιότητες των τοπικών συμβουλίων είναι εισηγητικός οι περισσότερες των εισηγήσεων μας όμως είτε δεν εισακούστηκαν ή παρέμειναν αναπάντητες.”
Συμπληρώνει με νόημα: “αντιδήμαρχοι που με ευκολία κρίνουν αρνητικά προέδρους ακόμα και σε δημότες προσπαθώντας να καλύψουν την δική τους ανεπάρκεια και ανικανότητα δημότες που με ευκολία προσβάλλουν συκοφαντούν αγνοώντας τις προσπάθειές σου υποστηρικτές της δημοτικής αρχής να σε επικρίνουν προστατεύοντας τις καλές σχέσεις με τους άρχοντες διασφαλίζοντας προσωπικά συμφέροντα”
Καταλήγει και υπογραμίζει ότι: “υπόσχομαι στους συγχωριανούς μου πως δεν θα σταματήσω να ενδιαφέρομαι και να προσφέρω στο χωριό μας εύχομαι η παραίτησή μου να αποτελεί την αρχή θετικών έργων για τον τόπο μας σαν να ήμουν εγώ το πρόβλημα και ας κατηγορηθώ όπως ήμουν αδιάφορος ανεπαρκής πως δεν ζητούσα τίποτα για το χωριό μας τα οποία έχουν ήδη ειπωθεί από κάποιους για να καλύψουν την δική τους ανεπάρκεια”.
Ο ευτελισμός του ρόλου των προέδρων των τοπικών κοινοτήτων σήμερα είναι εμφανής καθώς η δραστηριότητα τους έχει περιοριστεί τεχνηέντως στην ανάρτηση ευχαριστηρίων προς του “άρχοντες” του δήμου εκλιπαρώντας τοιουτοτρόπως για την εύνοια τους, ευχαριστήρια που παραπέμπουν στις εποχές που οι πολιτικοί μοίραζαν λουκούμια στους “χειροκροτητές πολιτικούς υπηκόους τους”.