* * *
Τον αρχικό θόρυβο λίγο αργότερα τον διαδέχθηκε σιωπή. Βοήθησε και η Μεγάλη Εβδομάδα να στραφεί αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης που δεν ανέχεται και πολλές αμφισβητήσεις της συλλογικής Αρετής του τις άγιες μέρες. Έτσι το θέμα έγινε. Έπεσε σιωπή. Σε όλα αυτά φυσικά πρωταγωνιστικό λόγο έχουν οι Μένιοι της Καστοριάς.
Η πρόσφατη από κάλυψη σκανδάλων και εγκληματικών πράξεων σχετιζόμενων με τη γενετική ελευθερία στον χώρο του αθλητισμού, του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα, κόμισε γλαύκα. Στην Αθήνα και όχι μόνο. Έτσι τουλάχιστον έδειξε να αντιδρά η ελληνική κοινωνία στις ειδήσεις, με έκπληξη για την αδόκητη αποκάλυψη. Μιας κοινωνίας που οι σχέσεις της με την ειλικρίνεια και τον καθρέφτη της αξίζει να αναλυθούν.
Μερικές δεκαετίες προηγουμένως, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού (παππούς του Δημάρχου Αθηναίων κ.ο.κ.) καθιέρωσε τον όρο διαπλοκή στην πολιτική ζωή. Μόνο που περίπου 30 χρόνια μετά, διαπλοκή υπάρχει παντού. Τα πράγματα χειροτέρεψαν.
Πάντως σε 3-4 εβδομάδες κόπασε ο θόρυβος. Προφανώς κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι λύθηκε το πρόβλημα ή «πατάχθηκε» το έγκλημα. Απλώς άλλαξε η επικαιρότητα. Πάντα γύρω από τη διαπλοκή.
Η ακόμη πιο πρόσφατη αποκάλυψη απιστευτών εγκλημάτων σε Γηροκομείο στην Κρήτη με πλοκάμια στην τοπική ελίτ αλλά και Εκκλησία, είναι μια ακόμη γροθιά στη νεοελληνική υποκρισία, του φιλότιμου και του τρίπτυχου «Πατρίς – θρησκεία – Οικογένεια». Μια ακόμη διαπλοκή.
Αλλά τον αρχικό θόρυβο, λίγο αργότερα τον διαδέχθηκε σιωπή. Βοήθησε και η Μεγάλη Εβδομάδα να στραφεί αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης που δεν ανέχεται και πολλές αμφισβητήσεις της συλλογικής Αρετής του τις άγιες μέρες. Έτσι το θέμα έγινε. Έπεσε σιωπή.
Και ήλθαν στην επικαιρότητα τα τελευταία σχετικά με τη σύλληψη του Μένιου Φουρθιώτη, παράγοντας της ενημέρωσης με τη δράση, όπως τουλάχιστον αποδίδεται, σε κυκλώματα κακοποιών και εκβιαστικών κύκλων, για τον οποίο και οι προηγούμενοι ισχύουν φυσικά για το τεκμήριο της αθωότητας. Ενώ περιέργως δεν ίσχυσε η ανωνυμία.
Πάντως η αποκάλυψη όλων αυτών βοήθησε να κλείσουν κενά στην εορταστική επικαιρότητα. Με μια ακόμη πτυχή της διαπλοκής, όπου η πολιτική συναντά τον κόσμο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Και όλα αυτά είναι που φέρνουν τα πράγματα πιο κοντά στην Καστοριά. Γι’ αυτό και αποτελούν απλά την σύμπτωση.
Άλλωστε εδώ και εβδομάδες, με αφορμή τα ευτράπελα που διαδραματίζονται στη δημοπρασία του λατομείου της “Μακεδνός” που ανήκει στον Δήμο Καστοριάς, έχει ανοίξει μια συζήτηση ακόμη παραπέρα από αυτό καθ’ εαυτό το θέμα της παραχώρησης του λατομείου και της ηρωοποίησης της δημοτικής ανεμελιάς ή και τεμπελιάς. Θέμα που και πάλι αφορά τη διαπλοκή.
Μια προβληματική κατάσταση για τον φιλελευθερισμό και την Καστοριά. Και για το εάν, η περίπτωση της Καστοριάς, αποτελεί την εξαίρεση στην Ελλάδα, τον ελληνισμό καλύτερα ή τον κανόνα.
* * *
Σε όλα αυτά φυσικά πρωταγωνιστικό λόγο έχουν οι Μένιοι της Καστοριάς. Και έτσι χάθηκε η περίσταση να τεθούν όρια και φραγμοί. Η Καστοριά αντ’ αυτών προτίμησε τα τιμητικά στασίδια στις άδειες εκκλησιές για τη Θεία Πάθη και σώπασε για μια ακόμη φορά την υπόθεση.
Ο ΟΔΟΣ δεν θα ασχοληθεί άλλο με τον δημόσιο έπαινο στον δήμαρχο Καστοριά από πολιτικό παράγοντα, τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, για έναν διαγωνισμό που ωστόσο ήδη προσβλήθηκε δικαστικά και τουλάχιστον επί του παρόντος έχει παγώσει.
Λογικά παγοκολώνες θα έπρεπε να δηλώνουν μετά τις τελευταίες και όσοι έσπευδαν να αποφανθούν θετικά επί της νομιμότητας της διαδικασίας της δημοπρασίας της “Μακεδνός”. Αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί στην Καστοριά όσο ο λόγος του δημόσιου βίου υποβαθμίζεται.
Πάντως γεγονός είναι πως όλα τα πιο πάνω παραδείγματα της επικαιρότητας θα μπορούσαν να διαδραματιστούν ενθάδε. Με πιο χαρακτηριστικό φυσικά το ζήτημα του κατηγορούμενου πια κ. Μένιου Φουρθιώτη που αποτελεί πιστό αντίγραφο διαπλοκής κάθε καστοριανής υποπερίπτωσης.
Όχι απλά για το ότι, σε μια κρίση μεγαλείου πίστεψε ότι ελέω Θεού μπορεί να γίνει ο κουμανταδόρος στο δικό του βασίλειο της ενημέρωσης, ελέγχει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη δημόσια ζωή και την επικαιρότητα στην ακτίνα της δικής της εμβέλειας. Με σκοπό τον πλουτισμό του και όχι απλά τον βιοπορισμό.
Ούτε διότι μπορεί να πιστεύει ότι ενσαρκώνει μια θεότητα, ότι έχει μέσα του μια δύναμη που γεννήθηκε και πέπτεται να επιβληθεί. Αλλά και επειδή για να πετύχει τους οικονομικούς φιλελεύθερους στόχους του, που υποχρεωτικά φιλτράρονται μέσα από τον οικονομικό ανταγωνισμό και τη διαπλοκή, δεν δίστασε να επιδοθεί σε πλήθος εκβιαστικών, παραβατικών πάντως δράσεων.
Σύμφωνα πάντα με τις κατηγορίες και εφ’ όσον φυσικά μπορέσουν οι ανακριτικές και στη συνέχεια οι δικαστικές αρχές να διευκρινίσουν την υπόθεση και να αποδειχθούν οι βαρύτατες κατηγορίες που αποδίδονται.
Μια υπόθεση διαπλοκής που έχει χιλιάδες άλλες αντίστοιχες ορφανές αδελφές στην περιφέρεια, ενώ ειδικά στην Καστοριά κάνει κουμάντο, διοικεί τον τόπο, τον απομυζά και φυσικά τον καταστρέφει. Ναρκώνοντας τα αντανακλαστικά των πολιτών βασικά. Και ρέοντας το δημόσιο χρήμα.
Και όλα αυτά γίνονται στο όνομα του ανταγωνισμού και των βασικών αρχών του φιλελευθερισμού όπως ισχυρίστηκε τοπικός βουλευτής. Τι κι αν δικαιούται (αλλά και οφείλει) κάποιος να ισχυριστεί ότι ανάλογο «φιλελευθερισμό» εφαρμόζει και η κομμουνιστική Κίνα, η Τουρκία, η Ρωσία, η Αλβανία και ο Λάγκος της Αφρικής; [σχετικά “εδώ” ]
Με αφορμή όλα αυτά που έγιναν στην Καστοριά στη δημοπρασία για το λατομείο της “Μακεδνός”, δόθηκε μια ευκαιρία στο τοπικό πολιτικό σύστημα, από το επίπεδο των βουλευτών, περιλαμβανόμενης της κυρίας Ολυμπίας Τελιγιoρίδου, των πολιτευτών, κομμάτων και δημοτικών συμβούλων-δήμων να προσδιορίσουν επακριβώς. τις έννοιες στο καστοριανο γλωσσάρι της δημόσιας ζωής. Ώστε η χρήση των όρων να έχει συγκεκριμένο νόημα και ακριβές περιεχόμενο.
Μια προσπάθεια που καταβλήθηκε από τον δήμο Άργους Ορεστικού να συμφωνήσουν όλοι σε μια βάση και κοινή ατζέντα, να τεθούν όρια στο ξεπούλημα, δεν είχε συνέχεια καθώς συνδέθηκε απ’ ευθείας με τοπικιστικά κίνητρα. Το θέμα δεν αποδείχθηκε σεισμός που να ξυπνήσει από τον λήθαργο. Ούτε καν τόσο διακριτικός σεισμός σαν τον χθεσινό στην Καστοριά.
Σε όλα αυτά φυσικά πρωταγωνιστικό λόγο έχουν οι Μένιοι της Καστοριάς. Και έτσι χάθηκε η περίσταση να τεθούν όρια και φραγμοί. Η Καστοριά αντ’ αυτών προτίμησε τα τιμητικά στασίδια στις άδειες εκκλησιές για τη Θεία Πάθη και σώπασε για μια ακόμη φορά την υπόθεση.
* * *
Σε μια κρίση μεγαλείου πίστεψε ότι ελέω Θεού μπορεί να γίνει ο κουμανταδόρος στο δικό του βασίλειο της ενημέρωσης, ελέγχει τον τρόπο της δημόσιας ζωής και την επικαιρότητα στην ακτίνα της δικής της εμβέλειας. Με σκοπό τον πλουτισμό του και όχι απλά τον βιοπορισμό.
* * *
Συμπτωματικά πάντως και πάλι εξ Αθηνών, την ίδια χρονική περίοδο, ο πανελληνίως γνωστός δημοσιογράφος κ. Ο Μανώλης Καψής με την ανάρτησή του, παρουσίασε ένα βιβλίο που έγραψε άλλος δημοσιογράφος για την Κύπρο και συγκεκριμένα ένας από τους πιο σπουδαίους κυπριακούς δημοσιογράφους, ο Μακάριος Δρουσιώτης, για την πραγματικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το βιβλίο έχει τον συγκλονιστικό τίτλο «Η Συμμορία» και περιγράφει το διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας στην Κύπρο.
Το σοκαριστικό είναι ότι σύμφωνα με τη δημοσιογραφική έρευνα, που κυκλοφορεί ελεύθερα, στο επίκεντρο και πρωταγωνιστή του διεφθαρμένου συστήματος κατονομάζεται ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης.
Όπως σημειώνει η έρευνα του τον οδήγησε «σε άγνωστα και ακατανόητα», τότε, παρασκήνια, όπως στη διαπίστωση ότι η απόρριψη της πρώτης απόφασης του Eurogroup από τη Βουλή, είχε μεθοδευτεί από τον ίδιο τον Αναστασιάδη, προς εξυπηρέτηση συμφερόντων ρωσών ολιγαρχών, εις βάρος αυτών. της Κύπρου.
Η έρευνα έριξε ακόμα φως στα πραγματικά αίτια της σύγκρουσης του Αναστασιάδη με τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκο Δημητριάδη, που δεν ήταν άλλα από τον ανταγωνισμό των διαφόρων συμφερόντων για τον έλεγχο της Τράπεζας Κύπρου. Επίσης, φώτισε ένα βρώμικο πολιτικό παρασκήνιο πίσω από τη ρήξη με το διάδοχο της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, για λόγους που έπρεπε να κάνουν με ιδιωτικές ατζέντες και εξόφληση προσωπικών γραμματίων.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια εκ των έσω μαρτυρία για τον τρόπο που κυβερνάται και απομυζάται η Κύπρος, από μια καθ’ ολοκληρία διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας. Οι όροι «συμμορία» και «διαπλοκή» συναντιούνται.
Οι εντυπώσεις από την τολμηρή έρευνα αλλά και η δημοσιοποίηση της είναι προφανής. Κυρίως επειδή τα πορίσματα της έρευνας σε ζητήματα ταμπού στον δημόσιο λόγο και για την Καστοριά. Όπου φανταστική ή πραγματική ολιγαρχία, με ενδείξεις επίσης ρωσικής επιρροής απομυζά επί χρόνια την Καστοριά και την προοπτική της.
Αλλά και διότι αναφέρονται στον εν ενεργεία πρόεδρο της Κύπρου για τον οποίο γίνονται συνταρακτικοί. Την ίδια στιγμή που η Καστοριά στενάζει κάτω από το βάρος των προβλημάτων της και της φίμωσης του κριτικού λόγου, καθώς —έστω κι αν έχουν αναστέλλει προσωρινά τη δράση τους— κυκλοφορούν συμμορίες υβριστών.
Μαθήματα ελευθερίας από την επίσης φιλελεύθερη Κύπρο, που έχουν βιάσει από χρόνια τώρα οι ολιγάρχες, για συζητήσεις που είναι ταμπού στην Καστοριά. Τελικά ποτέ δεν έγινε σεισμός στην Καστοριά.
Φωτογραφίες εξωφύλλου και 4ης σελίδας: Αγνιέσκα Σοσνόφσκα (Agnieszka Sosnowska)Φωτογραφία 3ης σελίδας: Φρανθίσκο ντε Θουρμπαράν (Francisco de Zurbarán 1598 – 1664), Ο Αμνός του Θεού (Agnus Dei 1635-1640), Μουσείο του Πράδο (Museo del Prado) Μαδρίτης Ισπανίας.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 13 Μαΐου 2021, αρ. φύλλου 1079.
