Σε πλήρη αντίστιξη βρίσκονται οι τοποθετήσεις του υπουργού Εσωτερικών Θοδωρή Λιβάνιου και του δημάρχου Καστοριάς αναφορικά με την οικονομική και λειτουργική κατάσταση των δήμων.
Από το βήμα της Βουλής, ο υπουργός υποστήριξε ότι δεν υφίσταται ζήτημα υποχρηματοδότησης της αυτοδιοίκησης, αποδίδοντας τις δυσλειτουργίες σε ελλείμματα σχεδιασμού και διοικητικής ικανότητας αιρετών. Τόνισε ότι η κυβέρνηση χρηματοδοτεί και στηρίζει τους δήμους με θεσμικούς και διαφανείς κανόνες, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι δεν προτίθεται να λειτουργήσει ως «άλλοθι» για αδυναμίες στη διοίκηση.
Η γραμμή αυτή όμως συγκρούεται ευθέως με όσα δηλώνει ο δήμαρχος Καστοριάς, ο οποίος περιγράφει τους δήμους ως οικονομικά εξαντλημένους, φτάνοντας στο σημείο να δηλώνει ή να αφήνει να εννοηθεί ακόμη και αναστολή λειτουργίας. Στο ίδιο αφήγημα εντάσσεται και η ματαίωση της κεντρικής πολιτιστικής εκδήλωσης του Δήμου, με φόντο –σύμφωνα με πληροφορίες– δημοσιονομικούς περιορισμούς που αποδίδονται στην εξάντληση του σχετικού κωδικού
Η σύγκρουση αυτή αποτυπώνει ένα βαθύτερο χάσμα ανάμεσα στην κυβερνητική εκτίμηση για την επάρκεια των πόρων και στην εμπειρία της καθημερινής λειτουργίας των δήμων. Το ζητούμενο παραμένει αν το πρόβλημα είναι κυρίως θέμα χρηματοδότησης ή διοικητικής αποτελεσματικότητας – ή αν στην πράξη συνυπάρχουν και τα δύο, με κόστος τελικά για τους πολίτες και την τοπική ανάπτυξη.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι σαφές: πρόκειται για διοικητική ανεπάρκεια, όπως υποστηρίζει το Υπουργείο, ή για ένα μοντέλο χρηματοδότησης που στην πράξη δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των δήμων; Και εάν ναι το μοντέλο χρηματοδότησης δεν ανταποκρίνεται γεννάται το ερώτημα: πως επιβίωναν οι ΟΤΑ την παρελθούσα δεκαετία εν μέσω μνημονίων, γεγονός που γεννά εύλογα ερωτήματα, αν ληφθεί υπόψη η δέσμευση των αποθεματικών τους και η λειτουργία με ανταποδοτικά τέλη στο -80 έως -120 όπως συνέβαινε και στον δήμο Καστοριάς.
Η απάντηση, όπως φαίνεται, δεν είναι μόνο τεχνοκρατική αλλά βαθιά πολιτική…
