.
Η αναγνώριση των ανήλικων δραστών του ξυλοδαρμού του σταθμάρχη επιτεύχθηκε χάρη στην ύπαρξη και στη λειτουργία των καμερών ασφαλείας του μετρό. Επίσης οι κάμερες συνέβαλαν σε σημαντικό βαθμό στη σύλληψη των τραμπούκων που προπηλάκισαν τον πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Είναι, δε, αυτονόητο πως στο υλικό τους προσφεύγουν οι διωκτικές αρχές μόνο για να εξιχνιάσουν μια εγκληματική ενέργεια.
Απαιτείται όμως μία προϋπόθεση: να υπάρχουν κάμερες. Γιατί δυστυχώς στην πατρίδα μας, στη χώρα του παραλόγου και της εξαιρετικότητας, οι κάμερες έχουν δαιμονοποιηθεί. Από τη δεκαετία του ’90, με προεξάρχουσα την Αριστερά, ξεκίνησε ένας αγώνας για να μην τοποθετηθούν σε δημόσιους χώρους. Μάλιστα, παρατηρήθηκαν πολλές πράξεις καταστροφής τους, ακόμη και όταν είχαν τοποθετηθεί σε κολόνες ή σε άλλα σημεία δυσπρόσιτα στους πολίτες. Η φανερή αιτιολογία αυτής της στάσης της Αριστεράς ήταν η παραβίαση των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Κάτι εντελώς προσχηματικό. Η λειτουργία των καμερών αποβλέπει στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Την ΕΛ.ΑΣ. δεν την ενδιαφέρει πώς κινούνται στους δημόσιους χώρους οι πολίτες· με ποιους μιλούν, τι κάνουν, τι δεν κάνουν. Αλλωστε, σχεδόν πάντα, οι διωκτικές αρχές προσφεύγουν στις κάμερες εκ των υστέρων. Αφού έχει διαπραχθεί το αδίκημα.
Τότε γιατί αντιδρά η Αριστερά; Γιατί, ακόμη και σήμερα, αγωνίζεται να μην τοποθετηθούν κάμερες σε ένα χώρο που μαστίζεται από παράνομες συμπεριφορές, τα πανεπιστήμια; Διότι η Αριστερά θεωρεί πως η άσκηση βίας είναι μια μορφή της πολιτικής πάλης. Την καταδικάζει και απαιτεί τη σύλληψη των ενόχων μόνον όταν ασκείται εις βάρος της. Συνεπώς, η λειτουργία των καμερών, εξ αντικειμένου, θα συμβάλει στον περιορισμό και της «πολιτικής» βίας, στο μέτρο που συντελεί στη σύλληψη των δραστών. Αρα θα περιορισθεί το εύρος της πολιτικής δράσης της Αριστεράς μόνο στο πλαίσιο της νομιμότητας.
Εννοείται πως οι πολίτες που σέβονται τους νόμους δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από την παρουσία των καμερών. Γι’ αυτό τον λόγο εξάλλου αποδέχονται οι πάντες, ακόμη και αυτοί που αντιμάχονται τις κάμερες, τη λειτουργία τους σε ιδιωτικούς χώρους ή τον μερικό έλεγχο ενός δημόσιου χώρου από τις εξωτερικές κάμερες ασφαλείας μιας ιδιωτικής επιχείρησης.
Το ζητούμενο, πλέον, είναι να έχουμε μια αποτελεσματική ΕΛ.ΑΣ. που κινείται μέσα στο πλαίσιο των νόμων. Και οι κάμερες συμβάλλουν σε αυτό.
