Ένα ποίημα του Γεωργίου Μ. Κωνσταντινίδη στην ποντιακή διάλεκτο, για τα μετά τον θάνατο. Αφηγείται ο ίδιος.
Aποτελεί χρέος της Πολιτείας να στηρίξει εμπράκτως, στις δύσκολες αυτές στιγμές, τους ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, που διακονούν την παράδοση και τον πολιτισμό, με συνέπεια, ήθος και σεβασμό.
.
