Δημοσιογραφική δεοντολογία είναι το σύνολο των κανόνων που ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπεριφέρεται ένας δημοσιογράφος καθώς και οι μέθοδοι που επιτρέπονται κατά την άσκηση του επαγγελματικού του καθήκοντος.
Ο δημοσιογράφος, έχοντας κοινωνική ευθύνη, δείχνει ευαισθησία και συμμετέχει ενεργά για την ανάδειξη και επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων.
Ασκεί υπεύθυνα τα επαγγελματικά του καθήκοντα, υπερασπίζεται την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, ασκώντας αντικειμενικό έλεγχο και τεκμηριωμένη κριτική στην πολιτική εξουσία.
Αποκαλύπτει την αδικία, την παρανομία, αποφεύγει τη διόγκωση των κοινωνικών προβλημάτων, για να μη διχάζει το λαό, προβάλλει με παρρησία τη γνώμη, έναντι οποιουδήποτε προσωπικού κόστους.
Θέλοντας να επιδείξει επαγγελματική ακεραιότητα, είναι αναγκαία η άρτια επαγγελματική του κατάρτιση, η γενικότερη μόρφωση, η εγκυρότητα στην πληροφόρηση, η καλλιέργεια στο κοινό της κριτικής προσέγγισης της κοινωνικής πραγματικότητας, πνεύμα δικαιοσύνης, συνεργασίας και ομαδικότητας, ανιδιοτέλεια, ηθικότητα, επαγγελματική ευσυνειδησία και εχεμύθεια, απόσταση από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.
Περιβαλλόμενος με αβρότητα ως προς την ιδιωτική ζωή και αξιοπρέπεια του ανθρώπου, η διακριτικότητα βρίσκεται στην κορυφή. Λέμε ΄΄ναι΄΄ στις αποκαλύψεις θεμάτων που αφορούν το δημόσιο συμφέρον και σίγουρα ΄΄όχι΄΄ με ό, τι σχετίζεται με την προσωπική ζωή. <<Τα εν οίκω μη εν δήμω>>.
Αποφυγή δυσφήμισης, λασπολογίας, ρυπαρογραφίας. Σεβασμός στο απόρρητο της ιδιωτικής ζωής, αρωγή στον πόνο, στη δυστυχία και στις ιδιαίτερες στιγμές των ανθρώπων και όχι κοινοποίηση, προκειμένου να ικανοποιηθεί η αδηφάγος περιέργεια του κοινού.
Εκτίμηση προς το δημόσιο συμφέρον, γεγονός που επιτυγχάνεται με την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση του κοινού, διατήρηση άγρυπνης της κοινωνικής συνείδησης, γνώση των προβλημάτων που απασχολούν το λαό και συστράτευση στην επίλυσή τους, πρόταξη του δημόσιου έναντι του ατομικού συμφέροντος, καταγγελία φαινομένων ηθικής διαφθοράς. Δημιουργία προϋποθέσεων για δυνατότητα πρόσβασης του κοινού στα ΜΜΕ.
Δημοκρατική και ελεύθερη λειτουργία τους, ανεξαρτησία από κάθε είδους κέντρα εξουσίας και εξυπηρέτησης συμφερόντων, οργάνωση συζητήσεων με εκπροσώπους κοινωνικών φορέων, συνεχής επικοινωνία του δημοσιογράφου με το κοινό και δημοσιοποίηση των προβλημάτων, των θέσεων και των απόψεών του.
.
