ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 1ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ STILL LIFE της Ε.Φ.Ε. Αθήνα, Κυριακή, 14 Μαρτίου 2021, η κριτική επιτροπή του 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Φωτογραφίας STILL LIFE της Ε.Φ.Ε έκρινε και βαθμολόγησε: 363 φωτογραφίες, έργα 101 φωτογράφων.
Οι κριτές βαθμολόγησαν τις φωτογραφίες χωρίς να έχουν πρόσβαση στα ονόματα των διαγωνιζομένων. Σύμφωνα με τις τελικές βαθμολογίες τα αποτελέσματα διαμορφώνονται ως εξής:
Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ: ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ _ Nostalgia
Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ: ΣΚΡΙΠΚΑ ΕΛΕΝΑ _ Fish Conversation
Γ’ ΒΡΑΒΕΙΟ: IVANOVA TEODORA _ Still life with vegetables
Α΄ Έπαινος: ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ ΗΛΙΑΣ _ Black and white symphony
Β΄ Έπαινος: ΗΛΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΛΗ _ Sweet relationship
Γ΄ Έπαινος: ΚΑΖΑΝΙΑΤΟΡΑΣ ΟΜΗΡΟΣ _ Remnants of another era
Στο τεύχος Νᵒ 271 Μάρτιος – Απρίλιος στην γκαλερί των αναγνωστών με θέμα Still Life το περιοδικό ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ επιλέγει μία φωτογραφία του Βασίλη Παπάζογλου. Οι κριτικές των συντελεστών ήταν προάγγελος του αποτελέσματος.
Μία εξαιρετική φωτογραφική εικόνα και υποδειγματική σύνθεση! Οι σκούρες τονικά περιοχές στο κάτω μέρος του τραπεζιού δίνουν “έδραση” στην εικόνα και οι διαγώνιες σκιές την στηρίζουν εξαιρετικά. Τα επιμέρους στοιχεία τα βλέπω σαν μεγέθη, εντάσεις και φόρμες “τόσο-όσο πρέπει” και το πλάγιο φως αναδεικνύει την ματιέρα του πολυζωισμένου τοίχου με το καταπληκτικό χρώμα. Περιγράφει επίσης εξαιρετικά τους όγκους των στοιχείων, την υφή και τις πτυχώσεις της δαντέλας, δημιουργεί σκιές και τονικές εντάσεις. Μικρή λεπτομέρεια από αυτές που λατρεύω η γραμμή της διαγώνιας σκιάς επάνω δεξιά, που εφάπτεται, αγγίζει θα έλεγα, το καμπύλο χερούλι της κανάτας. Μια άλλη επίσης γοητευτική και “αισθησιακή” στα μάτια μου, το πόδι του τραπεζιού, που αποκαλύπτεται ελάχιστα στη ροή της δαντέλας. Κάτι σαν “φλαμέγκο” χορεύτριας που στροβιλίζει στην άκρη της φούστας της, αφήνοντας στρατηγικά να αποκαλύπτονται οι γάμπες της, σε ένα παιχνίδι ερωτισμού, χαμένο εκ των προτέρων για του θεατές. Θηλυκή ερωτεύσιμη εικόνα τελικά. Θηλυκή με αυστηρό βλέμμα και στιβαρή προσωπικότητα όμως. Στέφανος Σάμιος
Συγχαρητήρια για μια φωτογραφία που με ένα τόσο λιτό και φαινομενικά εύκολο τρόπο παραπέμπει σε αριστουργηματικούς φωτογράφους του 17- 18 αιώνα. Η επιλογή του χρώματος και της υφής του τοίχου είναι εξαιρετική για still life τέτοιου ζωγραφικού τύπου. Το φως και οι σκιές πολύ καλά τοποθετημένες (αν και μοιάζει να λείπει μια σκιά μεταξύ της τσαγιέρας και των φρούτων). Εκπληκτική λεπτομέρεια ότι τα φρούτα είναι στο όριο της υπερβολικής ωρίμανσης κι ότι δεν επιλέχτηκαν αστραφτερά φρέσκοι καρποί… Ιωάννα Βασδέκη
