Σπήλαιο ΔΡΑΚΟΥ – ΚΑΣΤΟΡΙΑ

Το σπήλαιο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης, στο 2ο χιλιόμετρο του παραλιακού δρόμου Σουγκαρίδη και λίγο πριν φτάσει στη Μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας. Η είσοδος του είναι περίπου 20 μέτρα μακριά από τη λίμνη και 14 μέτρα μακριά από το δρόμο. Το εσωτερικό του σπηλαίου χωρίζεται σε μεγάλα μέρη γης και νερού, και τα δύο στολισμένα με εντυπωσιακή διακόσμηση σταλακτιτών. Υπάρχουν 7 υπόγειες λίμνες, 10 δωμάτια και 5 διάδρομοι-σήραγγες στο σπήλαιο. Το μεγαλύτερο δωμάτιο του σπηλαίου, το οποίο έχει διαστάσεις 45 μέτρα από 17 μέτρα, έχει ένα κεντρικό τμήμα που εκτείνεται πάνω από τα πλευρικά του μέρη που καταλήγουν και οι δύο σε λίμνες. Η μεγαλύτερη λίμνη του σπηλαίου, η οποία είναι επίσης η βαθύτερη, βρίσκεται στα δυτικά. Η θερμοκρασία μέσα στο σπήλαιο παραμένει σταθερή καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους κυμαινόμενη μεταξύ 16-18oC, ενώ η υγρασία φτάνει το 90%.

Διάφορα παλαιοντολογικά ερείπια έχουν βρεθεί μέσα στη σπηλιά του Δράκου, η πλειονότητα των οποίων, ωστόσο, είναι οστά αρκούδας (Ursus Speleaus). Αυτό το είδος έζησε στην Ευρώπη κατά την εποχή του Πλειστόκαινου και εξαφανίστηκε πριν από 10.000 χρόνια. Το όνομά του προέρχεται από το γεγονός ότι τα απολιθώματα αυτού του είδους βρίσκονται κυρίως σε σπηλιές, υποδηλώνοντας ότι αυτό το είδος πέρασε περισσότερο χρόνο σε σπηλιές από την καφέ αρκούδα που χρησιμοποιούσε τις σπηλιές μόνο για νάρκη. Υπολογίζεται ότι το μέσο βάρος για τα αρσενικά ήταν 400–500 κιλά, ενώ τα θηλυκά ζύγιζαν 200–250 κιλά. Ήταν κυρίως ένα φυτοφάγο ζώο και περιστασιακά σαρκοφάγο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα απαραίτητα μέτρα σχετικά με την ασφάλεια των επισκεπτών έχουν ληφθεί πλήρως και ότι όλες οι απαραίτητες παρεμβάσεις στο σπήλαιο πραγματοποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα του φυσικού περιβάλλοντος του σπηλαίου.

Πριν από πολλούς αιώνες, η μεγάλη σπηλιά που βρίσκεται κοντά στο μοναστήρι της Μαυριώτισσας ήταν ένα χρυσωρυχείο που φρουρούσε ένας δράκος που έστρεψε φωτιά και δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις.

Ο ΜΥΘΟΣ

Μετά την ίδρυση της Καστοριάς (8ος ή 9ος αιώνας), ο πρώτος βασιλιάς της πόλης, ο Κάστορ, επιδιώκοντας να διασκεδάσει τον αδερφό του και τον επισκέπτη του Πολυδεύκη και ο πεθερός του, ο ιερέας Κέλι, αποκάλυψαν το τεράστιο σπήλαιο. Ωστόσο, η παρουσία ενός δράκου τον εμπόδισε να πλησιάσει το σπήλαιο. Ο βασιλιάς τότε υποσχέθηκε μεγάλα δώρα σε αυτόν που θα σκότωνε τον δράκο. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ένας δυνατός νεαρός. Ο αγώνας με τον δράκο ήταν υπέροχος και έντονος. Τα βράχια τριγύρισαν και τα νερά της λίμνης ταραχώθηκαν καθώς ο νεαρός χτύπησε τον δράκο με το δόρυ του. Το τέρας σκοτώθηκε και επιπλέει νεκρά στα νερά της λίμνης. Οι άνθρωποι στη συνέχεια γιόρτασαν και ευχαρίστησαν τον θεό Πάνα. Αργότερα, περπατούσαν πιο μακριά στο σπήλαιο με αναμμένους φακούς και κρατούσαν τα κεφάλια τους προς τα κάτω για να αποφύγουν την πρόσκρουση στους σταλακτίτες. Το σπήλαιο φάνηκε να συνεχίζεται για μίλια και η ατμόσφαιρα άρχισε να βουλώνεται λόγω της έλλειψης οξυγόνου. Σε ένα μέρος όπου η σήραγγα στενεύει, οι φακοί βγήκαν και το πυκνό σκοτάδι τους αγκάλιασε όλους. Στη συνέχεια άκουσαν μια τρομακτική φωνή που έλεγε: «Όποιος τολμά να πιάσει μια χούφτα λάσπη από τα πόδια του θα το μετανιώσει». Οι πιο τολμηροί λυγίστηκαν στα γόνατά τους, άρπαξαν τη λάσπη και γέμισαν τις τσέπες τους. Εκείνοι που φοβήθηκαν δεν τολμούσαν να το κάνουν. Όταν όλοι βγήκαν στο φως του ήλιου συνειδητοποίησαν, προς έκπληξή τους, ότι δεν ήταν λάσπη που κρατούσαν στα χέρια τους αλλά υγρή σκόνη χρυσού… ” «Αυτός που τολμά να πιάσει μια χούφτα λάσπη από τα πόδια του θα το μετανιώσει» Οι πιο τολμηροί έσκυψαν στα γόνατά τους, άρπαξαν τη λάσπη και γέμισαν τις τσέπες τους. Εκείνοι που φοβήθηκαν δεν τολμούσαν να το κάνουν. Όταν όλοι βγήκαν στο φως του ήλιου συνειδητοποίησαν, προς έκπληξή τους, ότι δεν ήταν λάσπη που κρατούσαν στα χέρια τους αλλά υγρή σκόνη χρυσού… ” «Αυτός που τολμά να πιάσει μια χούφτα λάσπη από τα πόδια του θα το μετανιώσει» Οι πιο τολμηροί λυγίστηκαν στα γόνατά τους, άρπαξαν τη λάσπη και γέμισαν τις τσέπες τους. Εκείνοι που φοβήθηκαν δεν τολμούσαν να το κάνουν. Όταν όλοι βγήκαν στο φως του ήλιου συνειδητοποίησαν, προς έκπληξή τους, ότι δεν ήταν λάσπη που κρατούσαν στα χέρια τους αλλά υγρή σκόνη χρυσού… “

Η μυθική παράδοση του Dragon’s Cave όπως γράφτηκε από τον λαογράφο Δ. Γιαννούση (Ακρόπολη, 11/07/54)

Δείτε και στο Tripadvisor https://www.tripadvisor.com.gr/Attraction_Review-g315844-d3683565-Reviews-Cave_of_Dragon_Spilia_tou_drakou-Kastoria_Kastoria_Region_West_Macedonia.html

Κοινοποίησε:

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ενα σχόλιο