Για να συλλάβουν μια μαϊμού οι κυνηγοί είναι πολύ εύκολο.
Βάζουν σε ένα βαρέλι που έχει μια μικρή τρύπα καρύδια και το αφήνουν δίπλα στην φωλιά της. Η μαϊμού βάζει το χέρι της βιαστικά στην τρύπα, χουφτώνει όσα περισσότερα καρύδια μπορεί και προσπαθεί να το βγάλει έξω.
Αλλά δεν μπορεί να το βγάλει έξω, αφού η χούφτα της με καρύδια δεν μπορεί να περάσει από το στενό λαιμό του βαρελιού.
Ο μαϊμού αρχίζει να θυμώνει, να πηδάει, μέχρι που ματώνει το χέρι της. Τότε ηρεμεί και κάθεται.
Αλλά δεν ξέρει πώς πρέπει να ανοίξει τα δάκτυλα, να ρίξει τα καρύδια, για να βγάλει το χέρι.
Δεν είναι ικανή να σκεφτεί;;
Ή δεν την αφήνει η απληστία;;
Αυτό ισχύει και για τις πεινασμένες μαϊμούδες της εξουσίας.
Είναι εκείνες οι ”μαϊμούδες” που τις πιάνουν με το δάχτυλο στο μέλι…
Και κάθονται εκεί, ανίκανες να ξεμπλοκάρουν τα δάχτυλά τους.
Και κάθονται
Και κάθονται…
Και κάθονται ακόμα!!!
.
