Τον Ιούλιο του 1943 εκδίδεται για πρώτη φορά το περιοδικό ” Τhe Kastorian “, από μία ομάδα Καστοριανών νεανίδων στην Νέα Υόρκη, που σκοπό είχε να ενημερώνει τους Καστοριανούς επιστρατευθέντες στον αμερικανικό στρατό.
Τους ενημέρωνε για τα διάφορα γεγονότα και νέα από την ιδιαίτερη πατρίδα αλλά και της Καστοριανής παροικίας. Κυκλοφόρησε έως τον Σεπτέμβριο του 1945 που τελείωσε ο δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος. Ήταν τον Αύγουστο του 1943 ( 21 Αυγούστου ), που ο Σύλλογος είχε μεταφερθεί στο κτήριο της 8ης Λεωφόρου, στο Μανχάταν, και όλοι οι συμπατριώτες ήταν επί ποδός. Σκοπός όλων ήταν να βοηθήσουν στην εξέλιξη του πολέμου και να οργανώνουν δραστηριότητες για εράνους υπέρ των στρατιωτών και των οικογενειών των αλλά και στις προσπάθειες διαχείρισης των μετοχών πολέμου, όπου οι απόδημοι Καστοριανοί κατάφεραν να κερδίσουν την ονομασία ενός πολεμικού αεροπλάνου, το οποίο μάχονταν στον Ειρηνικό Ωκεανό, με την ονομασία “Kastorian Fleece”
Η εφημερίδα στέλνονταν σε όλους τους στρατευόμενους στην Αφρική, Σικελία, Ιταλία, Νότια Γαλλία, στην Ινδία, στον Ειρηνικό. Πάρα πολλοί από τους στρατιώτες έστελναν ευχαριστήρια αλλά και φωτογραφίες τους προς την διεύθυνση του περιοδικού. Φανταστείτε ότι ακόμη και στην απόβαση στην Νορμανδία συμμετείχαν συμπατριώτες μας. Η βασική εκπαίδευση όλων σχεδόν των Καστοριανών έλαβε χώρα στο Φορτ Λογκαν της πολιτείας του Κολοράντο. Εντυπωσιακά πόσα συνέβησαν από τους συμπατριώτες μας της Αμερικής! ! ! Επιφυλάσσομαι κάποια άλλη στιγμή να αναφερθώ και σε άλλα γεγονότα και ιδιαίτερα περιστατικά.
θα ήθελα συμπληρωματικά να αναφέρω τα ονόματα όλων των κοριτσιών της Καστοριανής παροικίας της Νέας Υόρκης που με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, φροντίδα, ενδιαφέρον και φιλότιμο κράτησαν συντροφιά στους επιστρατευθέντες συμπατριώτες μας με την έκδοση του περιοδικού ” ΤHE KASTORIAN “.
Πρώτη σειρά από αριστερά :Ελένη Μπαχας, εκδότης, Άννα Τάσση, Ελένη Γιάνκου, Σοφία Κιντερη, Κλεοπάτρα Παπαμιχαήλ, Ανδριάδνη Σμιλιος, Μαίρη Μπαρκα. Δεύτερη σειρά :Αγνή Νικολαΐδη, Δωροθέα Μαργαρίτη, Ελένη Μήλιος, Δωροθέα Σαμαρά, Άννα Ρούσκα, Δωροθέα Αγγελίδη, Τεσση Ταβαντζή, Εθελ Αϊβάζη, Δωροθέα Γεωργίου, Κάρολ Μπέντου, Ελένη Καρανά, Πρισίλα Μαργαρίτη και στην πίσω τελευταία σειρά Εθέλ Ρούσκα, Άννα Κασοπούλου, Ελένη Σαράντη, Λορέτα Ζέρμα, Δωροθέα Παπαμιχάλη, Τίνα Τσέα, Κατερίνα Αλεξίου, Τέσση Καλίνικου, Φρίντα Σμίλιος, Ελπίδα Στρέζου, Ελεονόρα Γιάνκου και Άννα Χαρόπουλου.
Σε όλες αξίζουν ιδιαίτερα συγκινησιακά συγχαρητήρια που με ζήλο διέθεσαν τον προσωπικό τους χρόνο για να γεμίσουν χαρά και χαμόγελα στις πρώτες γραμμές του πολέμου.
Δεν γνωρίζω πόσες από αυτές τις κυρίες είναι εν ζωή. Η αναφορά μου ας είναι ένα μνημόσυνο σε όσες λείπουν και ευχές για μακροζωία σε όσες κυρίες είναι εν ζωή! !
Στην πρώτη φωτογραφία Αλέκος Ν. Γλάβας, Θωμάς Κ. Μαλεγκάνος και καθήμενος ο Απόστολος Σκαπέρδας το 1943 στο στρατόπεδο Κάρσον του Κολοράντο με το Ελληνικό τάγμα.
Στην δεύτερη φωτογραφία Από αριστερά : Ζήσης Κοτσωνάς, Απόστολος Σκαπέρδας, Αλέκος Γλάβας, σκυφτός ο Γιάννης Γ. Σιώμκος και γονυπετής με τον όλμο ο Θωμάς Κ. Μαλεγκάνος.
Τις πληροφορίες (τις φωτογραφίες και τα κείμενα) τα αντλήσαμε από το προφίλ του Αντώνη Παπαδαμιανού στο FACEBOOK
