Σε αυτό το ψηφιακά επεξεργασμένο βιντεάκι βλέπουμε κάτι χαριτωμένα, ανέμελα πλάσματα του 1897, που παίζουν χιονοπόλεμο και με περίσσια χάρη, επιτίθενται σ’ έναν περαστικό ποδηλάτη!
Πρόκειται για μια μικρού μήκους ταινία ή, ορθότερα, για μια αλληλουχία φωτογραφιών, που δίνει την ψευδαίσθηση της κίνησης, δημιουργημένη από τους Γάλλους αδελφούς Ογκύστ και Λουί Λυμιέρ, τους εφευρέτες του κινηματογράφου! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!
Το 1891, οι Αμερικανοί Ντίκσον & Έντισον εφηύραν το κινητοσκόπιο, μια μηχανή προβολής σε σχήμα κουτιού με μια οπή, που επέτρεπε την ατομική –μόνο– προβολή. Ο Έντισον θεώρησε ασήμαντη την εφεύρεση και δεν την κατοχύρωσε!
Έτσι, το κινητοσκόπιο πέρασε, χωρίς copyrights τον Ατλαντικό και σύντομα κατέκλυσε τα ευρωπαϊκά πανηγύρια και θεάματα!
Οι Λυμιέρ κατάφεραν να μετατρέψουν το ατομικό κινητοσκόπιο σε κάτι που έμοιαζε με πρωτόγονο προτζέκτορα, και, τον Δεκέμβρη του 1895, οργάνωσαν την πρώτη δημόσια προβολή, με εισιτήριο ενός φράγκου, στο Grand Café του Παρισιού. 30 άτομα είδαν 10 ταινίες συνολικής διάρκειας 15 λεπτών!
Το 1896, η ανανεωμένη συσκευή ξαναπέρασε τον Ατλαντικό και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το αμερικανικό κοινό! Οι ταινίες εντάχθηκαν στα προγράμματα των λαϊκών θεάτρων Vadeville ανάμεσα σε ταχυδακτυλουργικά και ακροβατικά shows και μουσικοχορευτικά θεάματα!
Σύντομα, η μεγάλη ζήτηση ώθησε στη διαμόρφωση ειδικών χώρων προβολής. Η είσοδος κόστιζε ένα νικέλινο νόμισμα των 5 σεντς. Έτσι, συνδυάζοντας το νικέλιο με το αρχαιοελληνικό «ωδείον», οι πρώτες κινηματογραφικές αίθουσες ονομάστηκαν NICKELODEONS.
