Την σημερινή ημέρα το σύνθημα ” ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ” είναι στα χείλη όλων μας. Αλλά πάντοτε ξεχνάμε.
Ξεχάσαμε τους αγνοούμενους, ξεχάσαμε τους πρόσφυγες, τα ορφανά, τις χαμένες περιουσίες των ΕλληνοΚυπρίων και την Μαύρη Επέτειο της σημερινής ημέρας της 20ης Ιουλίου του 1974, που ο αδίστακτος σφαιτερισμός των Τούρκων να μιλά σήμερα για βολική διχοτόμηση σε μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι δια λόγων δικών μας πρωθυπουργών άλλοτε “κείται μακράν “και άλλοτε ” κείται εγγύς ” η Κύπρος μας! ! !
Χώρια από την πολιτική, στρατιωτική, οικονομική, κοινωνική και διεθνή προδοτική διάσταση του Κυπριακού είναι και το τεράστιο δράμα των ΕλληνοΚυπρίων. Το δράμα του μαρτυρικού Κυπριακού λαού που συγκίνησε όλο τον κόσμο.
Το 1974,το θλιβερό καλοκαίρι του ’74, ο Συλλογος Καστοριανων “ΟΜΟΝΟΙΑ “της Νέας Υόρκης, υιοθετεί 2 παιδιά από την Μαρτυρική Κύπρο και το 1975 άλλα 21 παιδιά, αγοράκια και κοριτσάκια, που έζησαν τον τρόμο του πολέμου και την τουρκική βαρβαρότητα. Ορφανά, εγκαταλελειμενα, πονεμένα με παγωμένα χαμόγελα στα προσωπάκια τους προσπαθούν να μας δείξουν ότι υπάρχουν.
Οι Καστοριανοι της Αμερικής αμέσως έσπευσαν να εκφράσουν την αγάπη και την αλληλεγγύη στους αδελφούς Κυπρίους. Ιδρυεται αμέσως το KASTORIAN CYPRUS FUND δηλαδή ιδικός λογαριασμός για την Μαρτυρική Κύπρο στην ATLANTIC BANK και επιτροπή από εκπροσώπους της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ”, της Φιλοπτώχου Αδελφοτητος, της Νεολαίας και των Καστοριανων Εισαγωγέων Εξαγωγέων γούνας. Χρήματα από χορούς, λαχειοφόρων αγορών και άλλων εκδηλώσεων συμπληρώνουν το ειδικό αυτό ταμείο βοήθειας.
Τί απέγιναν αυτά τα παιδιά ??? Που βρίσκονται? ? ? Σπούδασαν? ? ? Έκαναν οικογένειες? ? ? Είναι εν ζωή ?? ?
Η Καστοριά ως πόλη αδελφοποιήθηκε με διάφορες πόλεις της Κύπρου, στα ΤΕΙ σπουδάζουν Κύπριοι φοιτηταί και βεβαίως είχαμε πολλές τουριστικές επισκέψεις απο την Μεγαλόνησο. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα ο Σύλλογος ΟΜΟΝΟΙΑ να βρή στην διάσταση της κοινωνικότητας του και να ασχοληθεί με την ανεύρεση όλων των παιδιών που υιοθετήθηκαν το 1974 -75 ?? ?
Πιστεύω ότι θα ήταν χαρά όλων μας ο Σύλλογος Καστοριανών της Νέας Υόρκης σε συνεργασία με τον Δήμο Καστοριάς να έρθουν σε επαφή με όλους αυτούς που εμείς οι ίδιοι αγκαλιάσαμε ως αδέλφια. Να προσκαλεσθούν στην Καστοριά και να δείξουμε ότι ΠΌΤΕ δεν τους ξεχάσαμε. Έστω και μετά τόσα χρόνια αποτελούν μέλη της Καστοριανής οικογένειας. Ότι εμείς δεν τους προδόσαμε και παραμένουν αδέλφια μας! ! !
