Αυτή κι αν δεν ήταν γιορτή μίσους

Και μόνον η έκφραση «γιορτές μίσους» μαρτυρεί την ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς, κυρίως γιατί αυτόν τον χαρακτηρισμό τον αποδέχθηκε αμαχητί και η άλλη πλευρά περιθωριοποιώντας αυτές τις γιορτές.

Ως γνωστόν, έτσι αποκλήθηκαν οι τελετές στην μνήμη των νεκρών του εμφυλίου πολέμου που έπεσαν από την πλευρά των νικητών. Η Αριστερά τις αποκάλεσε με αυτόν τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό, γιατί απλούστατα ήθελε να ξεριζώσει από την συλλογική μνήμη όχι απλώς την ήττα της στον Εμφύλιο πόλεμο, αλλά κυρίως αυτά που διέπραξε και στο πού απέβλεπε. Και βοηθούσης και της χούντας το πέτυχε.

Για να ανακεφαλαιώσω. «Γιορτές μίσους είναι οτιδήποτε θυμίζει την ήττα των κομμουνιστών που εκπροσωπούσαν το 10-15% του Ελληνικού λαού και συγχρόνως θυμίζει την νίκη του Εθνικού Στρατού που εκπροσωπούσε το 85-90% του Ελληνικού λαού.

Φαντάζομαι πως έγινε αντιληπτόν.

Όμως «γιορτές μίσους» δεν είναι οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ που τιμά τους νεκρούς του και τους αγώνες για απόσχιση εθνικού εδάφους και την επιβολή κομμουνιστικού καθεστώτος.

Φαντάζομαι πως και αυτό έγινε αντιληπτό.

Προχθές ο γραμματέας του Π.Γ της Κ.Ε. του ΚΚΕ ( ας είμαστε ακριβολόγοι όταν αναφερόμαστε στα όργανα του Κόμματος), μπέρδεψε τον χώρο της Μητροπόλεως με το «σπίτι του λαού» στον Περισσό. Εκφώνησε ένα λόγο—μανιφέστο που τα είχε όλα. Και Δεκεμβριανά, και Μακρόνησο και βέβαια και Σοβιετική Ένωση. Αλίμονο αν έλειπε. Θα μου πείτε από την στιγμή που ο Μίκης τον έχρισε τελετάρχη, ήταν αναμενόμενο να ακούσουμε αυτά που ακούσαμε. Σωστό, αλλά εξίσου σωστό είναι πως κι εμείς έχουμε το δικαίωμα να χαρακτηρίσουμε όπως θέλουμε αυτόν τον λόγο του μίσους του συντρόφου γραμματέα.

Θα ήθελα να έβλεπα το ύφος όλων αυτών που μας ζάλιζαν τόσα χρόνια με το ότι «τιμούν την Αριστερά και τους αγώνες της». Δημοσιοσχεσίτες της Νέας Δημοκρατίας λουστείτε τον λόγο του Δ. Κουτσούμπα! Και όλοι εσείς που θαυμάζετε την οργανωτική αρτιότητα του Κόμματος και το πώς περιφρουρεί τις εκδηλώσεις του, λουστείτε τις ύβρεις κατά ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού που ακούστηκαν έξω από την Μητρόπολη.

Τούτων δοθέντων προκύπτει το συμπέρασμα πως «γιορτές μίσους» τελούν μόνον αυτοί που νίκησαν. Και γι΄αυτό σταμάτησαν να τις τελούν. Οι ηττημένοι έχουν κάθε δικαίωμα όχι μόνον να τιμούν την ήττα τους, αλλά και να επιβάλλουν την σιωπή στους άλλους. Αυτό είναι το «μεγαλείο» των γιαλαντζί φιλελευθέρων. Αυτολογοκρίνονται για να μην τους τραβήξει το αυτί ο Κουτσούμπας ή να μην τους αποκαλέσει «αντικομμουνιστές» η προοδευτική διανόηση.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα ελπίζω η Νέα Δημοκρατία επιτέλους να αντιλήφθηκε τι σημαίνει Αριστερά. Το χυδαίο υβρεολόγιο κατά του πρωθυπουργού στην Εύβοια που επαναλήφθηκε και στην Μητρόπολη, δείχνει πως ένα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς έχει διολισθήσει στον πολιτικό χουλιγκανισμό, ενώ το ΚΚΕ μια τελετή εθνικής ενότητας, όπως θα έπρεπε να ήταν η κηδεία του Μίκη, την μετέτρεψε σε γιορτή μίσους, χωρίς εισαγωγικά.

Κοινοποίησε:

Σχετικές δημοσιεύσεις