Σας αντάμωσα σε σκοτεινά κελιά τρομαγμένους
Στις παγωμένες γωνιές κουλουριασμένους
Από φόβον αδάμαστο τρέμοντας
Αναμασώντας απολογίες και ραίνοντας
Τις νύχτες με κρύον ιδρώτα αδημονώντας για την επόμενη
Αμνηστία και μια θεσούλα επαρκώς αμειβόμενη
Και τώρα άνετοι με προθεσμιακές και θυρίδες
Τη νέα εποχή μ΄ επαναστατικές επετηρίδες
Το παίζετε δημεγέρτες αγωνιστές πρωτοπόροι
Προάγοντας τις ενοχές σας οικτροί χοηφόροι
Νεκρών ιδεών που λατρέψατε άμποτε
Του δικού σας βολέματος που λατρεύετε πάντοτε
Νίκος Δόικος, «Οι αδέσποτοι–εις μνήμην απόντων ποιητών» Εκδόσεις Κοράλλι, Αθήνα, 2020
