Η ανακοίνωση του θανάτου έγινε από την οικογένεια του μέσω f/b ΕΔΩ
Γιος Τζαμαϊκανών μεταναστών, ο Πάουελ μεγάλωσε στα τμήματα Χάρλεμ και Νότιο Μπρονξ της Νέας Υόρκης και παρακολούθησε το City College της Νέας Υόρκης (BS, 1958), υπηρετώντας στο Σώμα Εκπαίδευσης Εφέδρων Αξιωματικών (ROTC). Εισήλθε στο στρατό μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε στο Βιετνάμ το 1962–63 και το 1968–69.
Το 1972 πήρε την πρώτη του πολιτική θέση, ως συνεργάτης του Λευκού Οίκου, έγινε ανώτερος στρατιωτικός βοηθός του υπουργού Άμυνας Κάσπαρ Βάινμπεργκερ. Το 1987 εντάχθηκε στο προσωπικό του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας ως αναπληρωτής του Carlucci, τότε βοηθός του προέδρου για θέματα εθνικής ασφάλειας. Το 1987 Πρ. Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν διόρισε τον Πάουελ να διαδεχθεί τον Καρλούτσι. Στις αρχές του 1989 ο Πάουελ ανέλαβε τη διοίκηση των δυνάμεων του στρατού.
Τον Απρίλιο του 1989 ο Πάουελ έγινε στρατηγός τεσσάρων αστέρων και τον Αύγουστο Πρ.Ο Τζορτζ Μπους τον πρότεινε Αρχιστράτηγο . Ως πρόεδρος, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στον σχεδιασμό της εισβολής στον Παναμά (1989) και στις επιχειρήσεις της ασπίδας της ερήμου και της θύελλας της ερήμου στην κρίση και τον πόλεμο του Περσικού Κόλπου (Αύγουστος 1990 – Μάρτιος 1991 · βλ. Πόλεμος του Περσικού Κόλπου ). Αποσύρθηκε από τον στρατό το 1993, εντάχθηκε στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Το 2001 διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών από τον Πρ. Τζορτζ Μπους . Ο Πάουελ ζήτησε ανεπιτυχώς ευρύτερη διεθνή υποστήριξη για τοΝ Πόλεμο στο Ιράκ . Η αμφιλεγόμενη ομιλία του ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών (Φεβρουάριος 2003) τον χαρακτήρισε ως μετριοπαθή και σε μια κυβέρνηση που κυριαρχείται από σκληροπυρηνικούς, ο Πάουελ είδε την επιρροή του στον Λευκό Οίκο να μειώνεται και ανακοίνωσε την παραίτησή του το 2004, λίγο μετά την επανεκλογή του Μπους. τον διαδέχτηκε η Κοντολίζα Ράις το 2005.
.
