«Πάμε να ανάψουμε ένα κεράκι στον Δεσπότη;» ρώτησα το απόγευμα το δευτεράκι μου καθώς επιστρέφαμε από μια δραστηριότητα.
«Αύριο είναι του Αγ Σεραφείμ και θα γιόρταζε» πρόσθεσα για να πάρω μια αποστομωτική απάντηση.
«Γιατί λες μαμά, θα γιόρταζε; Αύριο γιορτάζει ο Δεσπότης!.
Ευτυχώς που οδηγούσα και δεν είδε τα μάτια μου που βούρκωσαν…Για άλλη μια φορά η παιδική απλότητα μου «έβαλε τα γυαλιά».
Ας λέω κάθε μέρα στην προσευχή μου ότι «προσδοκώ ανάσταση νεκρών». Χρειάστηκε η απλοϊκή πίστη του παιδιού μου για να ζεσταθεί η καρδιά μου από την αναστάσιμη ελπίδα μέσα στην καρδιά του χειμώνα, καθώς πλησιάσουμε τα Χριστούγεννα.
Ναι καλό μου παιδί ο Δεσπότης θα γιορτάσει αύριο κοντά στον Άγιο του και στην Παναγιά μας που τόσο αγάπησε.
Μόνο που μας λείπει…
Δεν γνωρίζουμε τον συντάκτη. Το αντιγράφουμε από αποστολή στο viber
